The ecomuseum as a sustainable product and an accelerator of regional development. The case of the Subcarpathian Province

Katarzyna NEGACZ; Anna PARA

Opublikowane: 2020-11-27

Tom 14 Nr 1 (29) (2014)

Ekomuzeum jako produkt zrównoważony oraz czynnik napędowy rozwoju regionalnego na przykładzie województwa podkarpackiego

Katarzyna NEGACZ , Anna PARA

Abstrakt

Celem artykułu jest ocena wpływu ekomuzeów na rozwój społeczno-gospodarczy województwa podkarpackiego. Ekomuzeum to innowacyjny model muzeum na wolnym powietrzu, które zostało zaprojektowane, zbudowane oraz jest zarządzane przez przedstawicieli lokalnych społeczności. Metody badawcze zastosowane w pracy to badania ankietowe i literaturowe. Pierwsza część artykułu obejmuje przegląd definicji, zarys historii i bieżącej sytuacji wśród muzeów tego typu. Autorzy zbadali wpływ ekomuzeów na rozwój społeczno-gospodarczy województwa podkarpackiego za pomocą stworzonej przez nich listy wskaźników. Rola i funkcja ekomuzeów jest analizowana w świetle zasad zrównoważonego rozwoju. W ostatnich latach wzrosło zastosowanie koncepcji zrównoważonego rozwoju w sektorze turystycznym rozwijającym się w polskich regionach, w tym także w województwie podkarpackim. Zrównoważona turystka wywiera pozytywny wpływ na rozwój regionu oraz na jego konkurencyjność. Wymaga współpracy licznych interesariuszy oraz promowania atutów danego regionu, takich jak jakość środowiska, atrakcje przyrodnicze czy dziedzictwo kulturowe. Innowacyjna forma jaką jest ekomuzeum została wprowadzona w kilku gminach w województwie. Stworzenie ekomuzeum miało znaczny wpływ na aktywność ekonomiczną lokalnej społeczności, zwłaszcza tej zamieszkałej w terenach górzystych.

Słowa kluczowe:

turystyka, zrównoważony rozwój, muzeum

Inne teksty tego samego autora

Katarzyna NEGACZ, Anna PARA, Offsetowanie emisji dwutlenku węgla jako przykład innowacji społecznie odpowiedzialnej , Economic and Environmental Studies: Tom 14 Nr 4 (32) (2014)

Pobierz pliki

PDF (English)

Zasady cytowania

NEGACZ, K., & PARA, A. (2020). Ekomuzeum jako produkt zrównoważony oraz czynnik napędowy rozwoju regionalnego na przykładzie województwa podkarpackiego. Economic and Environmental Studies, 14(1 (29), 51–73. Pobrano z https://czasopisma.uni.opole.pl/index.php/ees/article/view/2840

Cited by / Share

Bibliografia

Corsane, G.; Holleman, W. (1993). Ecomuseums: a brief evaluation. In: De Jong, R. (ed.). Museums and the Environment: 111- 125. Pretoria: Southern Africa Museums Association.

CSO (Central Statistical Office) (2012).Statistical Yearbook of the Republic of Poland 2012, Warsaw.

CSO (2010). Central Statistical Office. Available at: http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/RN_pkb_rachunki _regionalne_2010_notatka.pdf. Accessed 28 April 2013.

Davis, P. (1999). Ecomuseums: a sense of place. Leicester: Leicester University Press.

Davis, P. (2006). Ecomuseums and sustainability in Italy, Japan and China: adaptation through implementation. In: Museum Revolutions: how museum change and are changed. Proceedings of The Museum: A World Forum. Leicester: Routledge.

Dokumentacja wzorcowej ścieżki kulturalno-przyrodniczej, łączącej elementy przyrodnicze wraz z lokalną kulturą, tradycją. Metodologia. Available at: www.zielonepodkarpacie.pl/ . Accessed 6 May 2013.

Heron, P. (1991). Ecomuseums- a new museology? Alberta Museums Review 17 (2): 8–11.

Hubert, F. (1985). Ecomuseums in France: contradictions and distortions. Museum International 37(4): 186–190.

Keyes, A. J. (1992). Local Particiaption in the Cowichan and Chemainus Valleys Ecomuseum: An Exploration of Individual Participatory Experience. Master of Art. The University of British Columbia.

Nazariadli, S.; Rayatidamavandi, M. (2011). A Survey on Current Situation, Problems and Requirements of Ecomuseums (With Particular Reference to Their Historical and Philosophical Backgrounds). American Journal of Scientific Research (19): 91-103.

Niezgoda A., Zmyślony P. (2002). Identyfing determinants of the development of rural tourist destinations in Poland. Tourism 51: 451-452.

Parks for life (1994). Action for protected Areas in Europe. IUCN, Gland.

Su, D. (2005). Conclusions of the Symposium. Paper presented at the Communication and Exploration – International Ecomuseum Forum. Guizhou, China.

Strzembicki L. (2001). Zrównoważony rozwój turystyki wiejskiej – założenia i formy realizacji. Problemy Turystyki 3-4: 36.

UN (United Nations) (1987). Report of the World Commission on Environment and Development. General Assembly Resolution 42/187, 11 December. Available at: http://www.un.org/documents/ga/res/42/ares42-187.htm. Accessed 28 April 2013.

Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego (2012). Podkarpackie – przestrzeń otwarta.

WBCSD (2008). IMPACT Framework Methodology. Available at: www.wbcsd.org/work.../measuring-impact.aspx. Accessed 20 April 2013.

WTO (World Tourism Organisation) (1993). Sustainable tourism development: Guide for local planners. Madrid: WTO. Google Scholar