Przemysł cementowy jest zaliczany do jednych z najbardziej energochłonnych sektorów gospodarki. Co więcej, w wyniku wypalania klinkieru portlandzkiego w cementowniach, gdzie głównymi zastosowanymi surowcami są węglany (kamień wapienny, margiel), do atmosfery uwalniane są ogromne ilości dwutlenku węgla. Aby zniwelować szkodliwe oddziaływanie przemysłu cementowego na środowisko naturalne, producenci cementu uciekają się do różnych sposobów ograniczenia emisji gazów cieplarnianych oraz do ograniczenia zużycia energii niezbędnej do produkcji klinkieru cementowego. Trendy rozwojowe w zakresie spoiw wiążących zmierzają więc w kierunku znacznej redukcji zawartości klinkieru portlandzkiego w cementach na rzecz dodatków mineralnych. Rezultatem tych starań jest plan nowelizacji normy cementowej EN 197-1 polegający na wprowadzeniu nowych grup cementów wieloskładnikowych CEM II/C i CEM VI charakteryzujących się znacznie zredukowaną zawartością klinkieru portlandzkiego (tzw. cementy trójskładnikowe). Istotą podjętych prac jest uzyskanie cementów wieloskładnikowych o dobrej jakości, które w wyniku doboru odpowiednich kombinacji składników nieklinkierowych, będą stanowiły alternatywę dla tradycyjnych cementów w powszechnym zastosowaniu. W prezentowanej pracy przedstawiono wyniki badań dla 4 rodzajów cementów nowego typu, które potwierdzają słuszność dalszego rozwoju ekologicznych cementów wieloskładnikowych
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share