Światowy kryzys finansowy uderzył negatywnie również w krajowy rynek emerytalny. Niskie lub negatywne stopy zwrotu z kapitału emerytalnego zgromadzonego w Otwartych Funduszach Emerytalnych prowadziły do niezadowolenia społecznego i pogłębiania się uczucia niepewności co do poziomu zabezpieczenia w ramach emerytalnego ubezpieczenia społecznego. Przedłużający się kryzys finansowy oraz słaby wzrost gospodarczy wymusiły najpierw pierwszą reformę drugiego filaru systemu emerytalnego. Druga reforma została przeprowadzona zaledwie trzy lata później. Trzeciego lutego 2014 r. W wyniku tej ostatniej reformy Otwarte Fundusze Emerytalne przetransferowały 51,5% swoich aktywów do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Całkowita wartość przeniesionej gotówki i obligacji wyniosła 153 151,2 mln PLN. W wyniku tej operacji w portfelach inwestycyjnych OFE pozostały głównie akcje, co fundamentalnie zmieniło politykę inwestycyjną OFE. Z krajowych funduszy zrównoważonego wzrostu OFE zamieniły się w fundusze akcyjne. Wraz z transferem aktywów OFE do ZUS przeprowadzona została liberalizacja limitów inwestycyjnych ciążących na Otwartych Funduszach Emerytalnych. Celem tego opracowania jest analiza zmian prawnych dotyczących limitów inwestycyjnych OFE. Jednocześnie poddana jest analizie ewolucja zasad prawnych rządzących polityką inwestycyjną OFE w ciągu ostatnich piętnastu lat.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.