Artykuł przedstawia analizę stosowanych w latach 2000–2009 regulacji planistycznych odnoszących sie do użytków rolnych i leśnych na przykładzie Leszna – byłego ośrodka wojewódzkiego położonego w południowo-zachodniej części Wielkopolski. Wybór tej jednostki badawczej uzasadnia nie tylko wysoka wydajność produkcji roślinnej i zwierzęcej w regionie, ale również konieczność utrzymania we właściwym stanie cennych walorów krajobrazowo-przyrodniczych miasta, w tym znacznej powierzchni lasów ochronnych. Oceny wdrożonych rozwiązań urbanistycznych dokonano dwutorowo, opierając się na ogólnych wartościach biotycznych gleb i drzewostanu oraz posługując się w stosunku do nowo projektowanej zabudowy pojęciem ładu przestrzennego.
Pobierz pliki
Zasady cytowania