Praca przedstawia wyniki analizy przydatności miejskich i podmiejskich lasów Białegostoku do rekreacji, analizy uzupełnionej o ocenę ich pojemności rekreacyjnej. Największą powierzchnię analizowanego terenu zajmują lasy o bardzo dużej przydatności do rekreacji. Występują one głównie w dużych kompleksach leśnych zlokalizowanych na północny wschód od Białegostoku oraz w północnej części miasta. Duża przydatność badanych lasów do aktywnej formy wypoczynku wynika głównie z dość starego drzewostanu rosnącego na siedliskach boru świeżego i mieszanego świeżego. Nieprzydatne do rekreacji są niewielkie oddziały młodego lasu na siedlisku boru świeżego oraz oddziały porośnięte olsami. Oddziały charakteryzujące się dobrą i bardzo dobrą przydatnością do rekreacji odznaczają się wskaźnikiem pojemności rekreacyjnej wynoszącym od 3 do 6 osobogodz./ha/d. Wydzielenia o średniej przydatności cechują się pojemnością rekreacyjną wynoszącą 2 osobogodz./ha/d, natomiast najniższą chłonność mają lasy mało przydatne i nieprzydatne dla turystyki.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.