MANAGING INNOVATIONS IN METROPOLITAN STOCKHOLM

Uniwersytet Łódzki
http://orcid.org/0000-0001-8599-7054

Abstrakt

Obszary metropolitalne są ośrodkami produktywności i innowacji. Chociaż innowacje mogą mieć miejsce wszędzie, zwykle koncentrują się na obszarach silnie zurbanizowanych. Miasta odgrywają zatem kluczową rolę w zwiększaniu produktywności i są motorami rozwoju gospodarczego. Korzyści, jakie stwarzają miasta, wykraczają poza ich granice. Wpływ takiego rozprzestrzeniania się z miast do mniejszych miejscowości oraz okolicznych i sąsiednich regionów jest znaczny, podobnie jak ich pozytywny wpływ ekonomiczny przejawiający się w promieniu do 200–300 km (OECD 2015). Dlatego też niezbędne jest wspieranie innowacji w celu promowania na skalę międzynarodową konkurencyjności obszarów metropolitalnych, a w konsekwencji do rozwoju całych regionów i krajów. Taki rozwój wymaga współpracy międzysektorowej, przede wszystkim w myśl koncepcji Triple Helix, czyli współpracy biznesu, nauki i władz publicznych. Zależy to od form wspólnego zarządzania na szczeblu regionalnym i lokalnym, które mogą ustalać uzgodnione
priorytety i operacjonalizować to podejście. Niniejszy artykuł ma na celu zidentyfikowanie form współpracy podjętej w Metropolii Sztokholmskiej w celu generowania innowacji. Metodologia zastosowana w badaniach wykorzystuje krytyczną analizę danych wtórnych, głównie literatury przedmiotu i dokumentów instytucji publicznych. Artykuł rozpoczyna się wstępem, ilustrującym znaczenie innowacyjności we wzroście konkurencyjności i rozwoju metropolii. W kolejnej części artykułu omówiono koncepcję rządzenia jako podstawy współpracy międzysektorowej, aby następnie przejść do sedna pracy, poświęconej analizie dobrych praktyk w sieciach innowacyjnych, szczególnie w ICT, life science i zielonej gospodarki. Podsumowanie wskazuje główne czynniki sukcesu.

Słowa kluczowe:

zarządzanie, innowacje, obszar metropolitalny, Sztokholm