Jedną z głównych myśli zawartych w tym artykule jest teza, iż „miejsce" odgrywa nadal znaczącą rolę we współczesnym świecie globalnej gospodarki. Globalna rzeczywistość społeczno-gospodarcza charakteryzuje się specyficznym poziomem koncentracji procesów innowacyjnych, tzn. praktyk społecznych, których konsekwencją jest wytwarzanie nowej wiedzy, procesów oraz technologii. Miasta stanowią bardzo istotny „składnik” wytwarzania innowacji (technologicznych, społecznych, kulturalnych). To właśnie m.in. w ośrodkach miejskich, zwanych technopoliami, konstruowane są procesywytwarzania innowacji technolo-gicznych. Globalizacja jest procesem wysoce niejednoznacznym. Stanowi ona podstawę dwóch wydawałoby się odmiennych procesów: „spłaszczania się świata” oraz „klasteryzacjiświata”. W odniesieniu do pierwszego - kategoria miejsca fizycznego jest niejako pomijana w analizach globalnych przepływów: kapitału, ludzi i wiedzy. Światjest postrzeganyjako globalny system o dominacji horyzontalnych siecispołeczno-gospodarczych. W przypadku procesu „klasteryzacjiświata” mamy do czynienia z wysoce zróżnicowanym poziomem magnetyzmu miejsca/miasta. To, gdzie skupiają się grupy osób charakteryzujące się umiejętnością generowania i rozpowszechnianiawiedzy i innowacji, stanowi nowy wymiar globalnych nierówności- nierówności pod względem szans generowania innowacji. Ów proces koncentracji ludzi w określonych miastach globu może być również rozpatrywany jako konsekwencja funkcjonalnego zróżnicowania przestrzeni miejskiej na poziomie globalnym. Odwołując się do ustaleń amerykańskiego socjologa i ekonomisty R. Floridy, koncepcji społeczeństwa sieciowego M. Castellsa oraz pewnych ustaleń z zakresu socjologii innowacji B. Latoura, autorstara się naszkicować mapę globalnych zróżnicowań procesów innowacyjnych oraz określić społeczne i strukturalne determinanty budowania miejskich systemów innowacji.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Język Polski
English