Miejskość elektoralna w Polsce na początku XXI wieku w świetle wyników wyborów do Sejmu

Roman Matykowski

https://orcid.org/0000-0002-7263-8383

Barbara Konecka-Szydłowska

https://orcid.org/0000-0003-2309-5690

Katarzyna Kulczyńska

https://orcid.org/0000-0002-1016-8160

Abstrakt

Ważnym czynnikiem kształtującym regionalna zmienność poparcia dla poszczególnych partii w wyborach do Sejmu lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku był poziom urbanizacji. Pomimo zachodzących gwałtownych zmian sceny politycznej w Polsce na początku XXI w., nadal niektóre partie polityczne – zarówno nowe, jak i stare – zachowały znamiona partii o charakterze miejskim lub wiejskim. Przyjmując, iż poziom miejskości jest funkcja poparcia zarówno dla ugrupowań miejskich, jak i chłopskich wykorzystano modele regresji wielokrotnej i określono stopień miejskości elektoralnej trzech pasów gmin położonych wokół Poznania. Postępowanie to oparto na założeniu, że parametry równania oszacowane na podstawie przekroju terytorialnego kraju (41 okręgów) lub województwa (31 powiatów) mogą również opisywać analizowaną zależność na poziomie gminnym.

Słowa kluczowe:

miejskość elektoralna, model regresji, Poznań i jego strefa podmiejska