Partycypacja społeczna w zarządzaniu miastem: pomiędzy wykluczeniem społecznym a zaangażowaniem
Jacek Kotus
Abstrakt
Współczesne planowanie przestrzenne w tzw. krajach zachodnich realizowane jest według paradygmatu partycypacyjnego. W ujęciu tym mieszkańcy obszaru są aktywnymi, uświadomionymi i wyedukowanymi podmiotami w procesie planowania oraz zarządzania przestrzenią. Można postawić tezę, iż planowanie przestrzenne w Polsce oraz zarządzanie przestrzenią na poziomie lokalnym – miast i gmin – realizowane jest nadal z wykluczeniem społecznym. Praktycznie często realizowane są na zasadzie „gaszenia pożarów, które już zaistniały”. Do tego należy dodać strukturę urzędów miejskich oraz firm urbanistycznych, która jest najczęściej anachroniczna w stosunku do współczesnych standardów planistycznych i urbanistycznych. Z reguły struktura ta wyklucza udział mieszkańców przy planowaniu przestrzeni. W opracowaniu przyjmuje się za punkt wyjścia koncepcję S.R. Arnstein „drabiny partycypacyjnej” i podejmuje się dyskusję nad miejscem na tej drabinie Poznania, prowadząc analizę z perspektywy działań podejmowanych przez władze miasta.
Słowa kluczowe:
partycypacja społeczna, zarządzanie miastem, duże miastoBibliografia
Arnstein S.R., 1969, A ladder of Citizen participation, „Journal of the American Institute of Planners” 35(4), s. 216-224.
Creighton J.L., 2012, The public participation handbook, Wiley, San Francisco.
Davies S.R., Selin C., Gano G., Pereira A.G., 2012, Citizen engagement and urban change: Three case studies of materiał deliberation, „Cities” 29(6), 351-357.
Forester J., 1999, The deliberativepractitioner: Encouragingparticipatoryplanningprocesses, The MIT Press, Cambridge.
Forester J„ 2009, Dealing with differences: Dramas of mediating public disputes, Oxford University Press. Oxford.
Healey P., 2003, Collaborative planning in perspective, „Planning Theory” 2(2), s. 101-123.
Innes J.E., 1997, Theplanners’ century, „Journal of Planning Education and Research” 16(3), s. 227-228.
Innes J.E., 1998, Information in communicative planning, „Journal of the American Planning Association” 64(1), s. 52-63.
Johnson B.J., 2012, TV, boon or bane? Participation and a televised town meeting, „Planning Theory & Practice” 13(2), s. 275-293.
McKinney M.J., 2001, What do we mean by consensus? Some definingprinciples, [w:] Across the Great Divide: Explorations in Collaborative Conservation and the American West, ed. P. Brick, D. Snów, S. Van de Wetering, Island Press, Washington, s. 33-41.
Thomas R., 2006, Taking democracy to scalę: Toolsfor planning at the speed of change, [w:] Urban sprawi: A comprehensive reference guide, ed. D.C. Soule, Greenwood Press, Westport, s. 289-334.
http://bip.poznan.pl/bip/struktura-organizacyjna-miasta-poznania,doc,293/ (dostęp 23 września 2012).
http://forum.um.poznan.pl/mvnforum/mvnforum/index (dostęp 24 lutego 2013).
http://www.my-poznaniacy.org/ (dostęp 23 września 2012).
www.poznan.pl (dostęp 12 stycznia 2013).
