Innovation-based potential for development of cities in Poland

Maciej Bartłomiej Turała

Katedra Zarządzania Miastem i Regionem; Wydział Zarządzania; Uniwersytet Łódzki
https://orcid.org/0000-0003-1054-8048

Abstrakt

Za podstawowy cel artykułu przyjęto przedstawienie propozycji metody pomiaru potencjału innowacyjnego miast. Przyjmuje się, że potencjał innowacyjny jest jedną z podstawowych determinant rozwoju miast – obok kultury i edukacji oraz kształcenia na poziomie uniwersyteckim (por. Orankiewicz & Turała, 2019). Artykuł omawia w pierwszej kolejności koncepcję kapitału terytorialnego sformułowaną przez Camagni'ego i Capello (2013) i odnosi się innych podejść do pomiaru opartego na innowacyjności potencjalu rozwojowego miast (Marszał 2012; Siłka 2018).

Założenia metody pomiaru zostały zwięźle opisane w drugiej części artykułu - proponowana metoda uwzględnia cztery czynniki: (1) potencjał na rzecz generowania wiedzy oraz innowacyjnych rozwiązań; (2) potencjał na rzecz upowszechniania wyników prowadzonych badań; (3) potencjał dla łączenia sfery akademickiej z biznesem poprzez m. in. współtworzenie innowacyjnych rozwiązań w przedsiębiorstwach i komercjalizację wyników badań naukowych oraz (4) potencjał dla prowadzenia aktywności gospodarczej w sektorach uznanych za innowacyjne.

Na potrzeby analizy zgromadzono dane dla wszystkich gmin miejskich w Polsce w okresie 2013 – 2016 (łącznie dla 306 miast). Na podstawie zgromadzonych danych opracowano rankingi miast w oparciu o uśrednioną wartość wskaźnika potencjału innowacyjnego dla lat 2013 – 2016. W trzeciej części artykułu omówiono m. in. zróżnicowanie potencjałów innowacyjnych miast w poszczególnych województwach jak również w podziale na różne klasy wielkości. W ostatniej części artykułu omówione zostały również wyniki analizy istotności poszczególnych czynników kształtujących potencjał innowacyjny miast.

Słowa kluczowe:

miasta, potencjał rozwojowy, wiedza, innowacje