Opublikowane: 2020-11-08

Urbanistyka socmodernistyczna na przykładzie polskich blokowisk z lat 70. I 80. XX wieku

Łukasz Drozda
Studia Miejskie
Dział: Artykuły
DOI https://doi.org/10.25167/sm2017.026.08

Abstrakt

Rok 1972 wyznaczył cezurę w historii architektury, przez wyburzenie osiedla Pruitt Igoe, stanowiąc symboliczny początek końca modernizmu. Równolegle w Polsce oddano do użytku osiedle Za Żelazną Bramą stanowiące modelowy przykład socmodernizmu, a działalność na masową skalę rozpoczynał przemysł budowlany i jego „fabryki domów”. Urbanistyka lat 70. i 80. XX w., do dzisiaj budząca emocje ze względu na niedoskonałości funkcjonalne i estetyczne, stała się przedmiotem fascynacji rozbudzonej publikacjami F. Springera, a zarazem obiektem refleksji krytycznej na bazie późnych przekładów J. Jacobs i R. Venturiego. Artykuł analizuje dzisiejsze oblicze blokowisk pod kątem ich oceny społecznej, technicznej i funkcjonalnej w odniesieniu do współczesnych teorii urbanistycznych, kreśląc perspektywy rozwoju, możliwego „powrotu bloków” i budownictwa prefabrykowanego.

Słowa kluczowe:

mieszkalnictwo, osiedle, modernizm, socmodernizm, budownictwo przemysłowe

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Drozda, Łukasz. (2020). Urbanistyka socmodernistyczna na przykładzie polskich blokowisk z lat 70. I 80. XX wieku. Studia Miejskie, 26, 113–124. https://doi.org/10.25167/sm2017.026.08
Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.