Opublikowane: 2016-12-30

Teologiczne przesłanki warunkujące międzyreligijny dialog oraz wzajemną tolerancję islamu i chrześcijaństwa

Stanisław Frącz
Studia Oecumenica
Dział: Dialogi ekumeniczne i międzyreligijne
DOI https://doi.org/10.25167/so.3280

Abstrakt

Zasadniczym warunkiem międzyreligijnego dialogu i wzajemnej religijnej tolerancji islamu i chrześcijaństwa jest przezwyciężenie przez islam ekskluzywnego fundamentalizmu, tak jak to miało miejsce w religii chrześcijańskiej, gdzie przez wiele wieków ów ekskluzywizm wyrażał teologiczny aksjomat extra ecclesiam nulla salus. Obowiązująca do dziś fundamentalistyczno-ekskluzywna interpretacja dogmatu Koranu extra islam nulla salus wyklucza jakąkolwiek formę dialogu i tolerancji nie dlatego, że głosi ona, iż islam jest jedyną prawdziwą religią – takie prawo ex natura rei przysługuje każdej religii – ale dlatego, że degraduje ona chrześcijan do statusu wyznawców politeizmu, do statusu niewierzących („niewiernych“), a tym samym definitywnie dyskredytuje ich jako równoprawnych partnerów dialogu i tolerancji.

Słowa kluczowe:

dialog chrześcijańsko-islamski, tolerancja, ekskluzywny fundamentalizm, roszczenie absolutności, dokumenty Soboru Watykańskiego II, Koran

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Frącz, S. (2016). Teologiczne przesłanki warunkujące międzyreligijny dialog oraz wzajemną tolerancję islamu i chrześcijaństwa. Studia Oecumenica, 16, 359–374. https://doi.org/10.25167/so.3280

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.