https://doi.org/10.25167/so.5926
Nie jest dzisiaj dla nikogo tajemnicą, że chrześcijaństwo powstało i wyrosło w środowisku żydowskim. Czy to się komuś podoba, czy nie, pierwszymi chrześcijanami byli Żydzi. Nic więc dziwnego, że chrześcijaństwo czerpie z judaizmu pełnymi garściami, głównie z Biblii hebrajskiej, czyli Tanachu, przyjętego w chrześcijaństwie z pewnymi zmianami i nazywanego Starym Testamentem. Jak jest ze znajomością innych dzieł judaistycznych poza kręgami żydowskimi? Czy zagadnienia ściśle judaistyczne są zrozumiałe w środowisku chrześcijańskim? Jak są przyjmowane? Inspiracją do napisania artykułu były pytania studentów na zajęciach dotyczących tradycji ustnej judaizmu, której istotę stanowi Miszna.
Celem artykułu jest próba wyjaśnienia praw judaizmu rabinicznego, zwykle niezrozumiałych, stąd też budzących wątpliwości w gronie wyznawców innych niż judaizm religii, jak też pośród niewierzących. Wśród wątpliwości i pytań pochodzącej z różnych środowisk młodzieży akademickiej uczestniczącej w zajęciach dotyczących judaizmu rabinicznego najczęściej wymieniano: nadinterpretację słów Tory i niezrozumiałe rozszerzanie prawa, omijanie Boskich nakazów, zezwalanie na to, czego zabrania Tora, negowanie praktyki eruwu, czy wskazywanie sposobów sprytnego postępowania. Autor artykułu próbuje przybliżyć temat sięgając do źródeł judaizmu rabinicznego.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.