Pubblicato il: 2012-12-31

Eucaristic consecration in the Anaphora of Addai and Mari

Francis Pittappillil
Studia Oecumenica
Sezione: Teologia wschodnia
DOI https://doi.org/10.25167/so.3383

Abstract

W niniejszym artykule autor podkreśla znaczenie dokumentu opublikowanego w Watykanie w 2001 roku, dotyczącego komunii eucharystycznej między członkami Kościoła chaldejskiego i Asyryjskiego Kościoła Wschodu. Ów dokument wskazuje trzy główne argumenty, przemawiające za ważnością anafory Addaja i Mariego. Są to: antyczne pochodzenie, immanentna obecność narracji ustanowienia Eucharystii oraz starożytna tradycja Asyryjskiego Kościoła Wschodu. To właśnie potwierdza sakramentalną ważność anafory Addaja i Mariego, która jest główną modlitwą eucharystyczną we wschodnich liturgiach syryjskich, nawet wówczas, gdy nie są wypowiadane w niej słowa ustanowienia. Autor konkluduje artykuł krytyczną ocen dokumentu.

Scarica file

Regole di citazione

Pittappillil, F. (2012). Eucaristic consecration in the Anaphora of Addai and Mari. Studia Oecumenica, 12, 141–151. https://doi.org/10.25167/so.3383

##plugins.themes.libcom.share##


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##