Transhumanizm czy humanizm? Krytyczne spojrzenie na nową ideologię

Marian Falenczyk SAC

Arcueil, Francja

Abstrakt

Zachód powoli dostrzega zagrożenia wynikające z nowej ideologii zwanej transhumanizmem, zapoczątkowanej przed trzydziestoma laty w Stanach Zjednoczonych. Polega ona na wykorzystaniu dla celów ideologicznych konwergencji rozwijających się w szybkim tempie takich nauk ścisłych jak: nanotechnologii, biotechnologii, sztucznej inteligencji, nauk poznawczych i inżynierii genetycznej. Transhumanizm chce być pozytywną odpowiedzią na postmodernizm i nihilizm ogarniające kraje wysoko rozwinięte. Jego ambicją jest pomijanie prawa natury i dotychczasowej antropologii. Pragnie zająć się całościowo człowiekiem i zapewnić mu nieskończone przedłużanie życia ziemskiego w pełnym szczęściu i niezgłębionej przyjemności. Transhumanizm podejmuje działania mające na celu likwidację dotychczasowych cywilizacji i kultur, odrzuca historię, przynależność narodową, rodzinę oraz religię. W zamian pragnie wprowadzić globalną kulturę i cywilizację dla człowieka jako wytworu biotechnicznego. Transhumanizm sprowadza człowieka do wymiaru materialnego i świadomie go w tym wymiarze zamyka. Postęp nowej ideologii wydaje się trudny do zatrzymania, a jego katastrofalne skutki dla człowieka i społeczności są trudne do przewidzenia. Wydaje się jednak, że trzeba podjąć działania na polu filozofii, a szczególnie poprzez powrót do metafizyki istnieniowej św. Tomasza z Akwinu, dalej – poprzez ugruntowanie antropologii biblijnej i wreszcie poprzez szeroki powrót do teologii kontemplacyjnej.

Słowa kluczowe:

transhumanism, post-humanism, post-human, eugenics, liberty