Od Soboru Watykańskiego II Kościół jest rozumiany jako sakrament zbawienia i jedności ludzi między sobą i z Bogiem. Jego trzy istotne cechy: martyria, diakonia i liturgia, ukazują i urzeczywistniają tę sakramentalność Kościoła, które stale uwzględniają społeczne i religijne uwarunkowania. W odróżnieniu od sytuacji Kościoła jako większości, w warunkach diaspory niezbędne są szczególne środki wyrazu fundamentalnej postawy diakonijnej: samozrozumienie jako „twórczej mniejszości”.
Pobierz pliki
Zasady cytowania