Opublikowane: 2019-03-08

Imperatyw modlitwy za ojczyznę i rządzących w liturgicznej euchologii wybranych Kościołów wschodnich

Mateusz Rafał Potoczny
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dział: Artykuły z różnych działów teologii, historii i nauk pokrewnych
DOI https://doi.org/10.25167/RTSO/38(2018)2/143-155

Abstrakt

Liturgiczna modlitwa Kościoła powinna obejmować wszystkie przestrzenie życia człowieka wierzącego. Nie można jej ograniczać tylko do spraw duchowych, ale należy w nią włączać również istotne faktory społeczne. Podjęta w artykule problematyka dotyczy jednego z nich: modlitwy za ojczyznę i rządzących nią. Po prezentacji terminologii i jej swoistej dewaluacji, zaprezentowano szereg fragmentów liturgicznej modlitwy dwóch tradycji wschodnich (bizantyjskiej i syroorientalnej), które jednoznacznie wskazują, że zanoszone
za ojczyznę, naród, władzę i wojsko modlitwy w intuicji Wschodu nie są jedynie wyrazem pobożności, ale jawią się jako rzeczywisty imperatyw. Bazuje on na apostolskim wezwaniu do modlitwy za władzę, motywowanym pragnieniem życia cichego i spokojnego z całą pobożnością i godnością (por. 1 Tm 2,1-3).

Słowa kluczowe:

ojczyzna, patriotyzm, modlitwa za władzę, liturgia, Kościoły wschodnie

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Potoczny, M. R. (2019). Imperatyw modlitwy za ojczyznę i rządzących w liturgicznej euchologii wybranych Kościołów wschodnich. Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego, 38(2), 143–155. https://doi.org/10.25167/RTSO/38(2018)2/143-155

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.