Od ambony w kościele do cyberambony w mediach

Sławomir Pawiński

Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego

Abstrakt

Fenomen o. Adama Szustaka OP tkwi w tym, że mówi do ludzi, zwłaszcza młodych, ich językiem, obrazowo i lekko, choć na poważne tematy. Potrafi on łączyć sferę sacrum i profanum, bogato czerpiąc z codziennego świata i przekładając to na sprawy duchowe. Gdy dodamy do tego jego zdolność mówienia o sprawach najtrudniejszych prostym, dowcipnym, zrozumiałym dla każdego językiem, nie dziwi, skąd bierze się jego popularność u ludzi młodych. Działalność internetowa o. Szustaka ma zarówno zwolenników, jak i krytyków. Zarzuca się mu celebrytyzm, posądza o płytkość przekazu teologicznych treści. W obliczu swoistego internetowego fenomenu o. Szustaka jednak nie można przejść obojętnie. „Cyberambona” o. Szustaka na YouTube nie ma sobie równych w polskiej rzeczywistości internetowej. Wzrastająca liczba odsłon na jego kanałach w świecie wirtualnym, jak również tłumy uczestniczących na jego spotkaniach w świecie realnym pokazują, że rodzi się poczucie nowej wspólnotowości i komunikacji ze swoim językiem religijnym i miejscem tej komunikacji, jakim jest Internet. Oceniając dotychczasową działalność o. Adama Szustaka możemy stwierdzić, iż mamy tu do czynienia z szeroką pojętą preewangelizacją, która może, ale nie musi, doprowadzić do ewangelizacji i do wejścia w żywą i realną wspólnotę Kościoła. Nowe media są szansą na interaktywność i integrację ludzi wiary, ale czy tak się stanie, to już zależeć będzie od samych uczestników tejże komunikacji.

 

Słowa kluczowe:

język przekazu religijnego, media społecznościowe, przepowiadanie w Internecie, cyfrowy kontynent, ewangelizacja, Adama Szustak OP