Diagnozowanie zjawiska przemocy domowej – konteksty teoretyczne i praktyczne

Jarosław Przeperski

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Abstract

Przemoc domowa jest doświadczana każdego roku w Polsce przez niemal 90 tysięcy osób. Podstawowym problemem jaki pojawia się w refleksji na tym zjawiskiem jest pytanie o trafne i rzetelne diagnozowanie przemocy przez profesjonalistów pracujących  z rodzinami doświadczających przemocy. Badania jednoznacznie wskazują, że dobra diagnoza jest podstawą do tworzenia efektywnych planów pomocy rodzinie i klientowi. Artykuł analizuje proces diagnostyczny rodzin z problemem przemocy domowej. Proces diagnostyczny podzielony został na trzy części. Pierwsza dotyczy sytuacji kiedy przemoc jeszcze nie występuje ale profesjonaliści wskazują na czynniki, które mogą świadczyć o dużym prawdopodobieństwu pojawienia się jej. Drugi to etap, na którym przemoc występuje. W tym miejscu opisane zostały zasady screeningu (potwierdzenie występowania przemocy) i dalszej pogłębionej diagnozy. Trzecia część podejmuje rozważania dotyczące diagnozy możliwości nawrotu przemocy w rodzinach, które wcześniej jej doświadczały. Ostatnia część pokazuje na ile istotne jest zjawisko przemocy w diagnozie dokonywanej przez przedstawicieli różnych profesji pomocowych. W artykule pokazane zostały także praktyczne wskazówki, rozwiązania funkcjonujące w innych krajach oraz trudności jakie mogą w swojej pracy napotykać diagności problemu przemocy domowej.

Schlagworte:

przemoc domowa, diagnoza, praca z rodziną, narzędzia diagnostyczne, ocena ryzyka, podejmowanie decyzji