Permanentny charakter obecności Ducha Świętego w dziewictwie konsekrowanym w świetle księgi liturgicznej Obrzędy konsekracji dziewic
Klaudia Korda
Uniwersytet Kardynała Stefana WyszyńskiegoAbstrakt
Celem artykułu jest ukazanie permanentnego charakteru obecności Ducha Świętego w dziewictwie konsekrowanym. Teksty zawarte w księdze liturgicznej Obrzędy konsekracji dziewic, stanowiącej część posoborowego Pontyfikału Rzymskiego, nakreślają obraz Trzeciej Osoby Trójcy Świętej jako: głos Boży skierowany do człowieka, dawcę charyzmatów, wspomożyciela na drodze życia konsekrowanego i tego, który prowadzi ku świętości. Rys pneumatologiczny zaznaczony w obrzędach ukazuje jak obecność Ducha Świętego w życiu dziewic chrześcijańskich związana jest z namaszczeniami olejem krzyżma w sakramentach inicjacji chrześcijańskiej. To w nich zapoczątkowany dar Duch Bożego w akcie konsekracji zostaje pogłębiony i przysposabia kobietę do nowej roli: oblubienicy i współpracownicy Chrystusa w świecie. Rys ten kieruje wzrok również na osobę Najświętszej Maryi Panny, stanowiącej doskonały wzór dziewictwa i współpracy z Duchem Świętym. Podjęcie namysłu nad działaniem Parakleta w życiu dziewic przyczynia się do zauważenia prawdy o tym, iż Duch Święty jest obecny nie tylko w sakramentach, ale również Jego bliskość urzeczywistnia się w codzienności człowieka. Wiara w moc sprawczą Ducha Bożego, modlitwa o Jego działanie i dary, o które się prosi w modlitwie konsekracji są pierwszymi stopniami do wejścia cichego powiewu Trzeciej Osoby Boskiej w lex vivendi dziewicy chrześcijańskiej. Dzięki temu w swoim środowisku jaśnieje jako ta, która usłyszała wezwanie i z gorącą miłością wypełnia wolę Boga, mocą Ducha.
Słowa kluczowe:
dziewice, konsekracja, Duch Święty, obrzęd, dziewictwo, oblubienicaBibliografia
Jan Paweł II. 1999. Posynodalna adhortacja Vita consecrata. o życiu konsekrowanym i jego misji w Kościele i w świecie. Wrocław: TUM.
Katechizm Kościoła Katolickiego. 2002. Poznań: Pallottinum.
Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego. 2019. Ecclesiae sponsae imago. Instrukcja na temat ordo virginum. Pelplin: Wydawnictwo Bernardinum.
Obrzędy bierzmowania dostosowane do zwyczajów diecezji polskich. 2003. Wydanie 2 poprawione. Katowice: Księgarnia św. Jacka.
Obrzędy chrztu dzieci dostosowane do zwyczajów diecezji polskich. 1998. Wydanie 3. Katowice: Księgarnia św. Jacka.
Obrzędy sakramentu małżeństwa dostosowane do zwyczajów diecezji polskich. 1996. Wydanie 3 według drugiego wydania wzorcowego. Katowice: Księgarnia św. Jacka.
Pontyfikał Rzymski. Odnowiony zgodnie z postanowieniem Świętego Soboru Powszechnego Watykańskiego II, wydany z upoważnienia papieża Pawła VI, poprawiony staraniem papieża Jana Pawła II: Obrzędy konsekracji dziewic. 2001. Wydanie wzorcowe. Katowice: Księgarnia św. Jacka.
Sobór Watykański II. 2002. Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski. Poznań: Pallottinum.
Święta Kongregacja Kultu Bożego. 2001. Dekret. w Pontyfikał Rzymski. Odnowiony zgodnie z postanowieniem Świętego Soboru Powszechnego Watykańskiego II, wydany z upoważnienia papieża Pawła VI, poprawiony staraniem papieża Jana Pawła II: Obrzędy konsekracji dziewic. Wydanie wzorcowe. Katowice: Księgarnia św. Jacka, 7-8.
De la Potterie I. 1994. Dziewictwo. w Słownik teologii biblijnej. Red. Xavier Leon-Dufour, tłum. Kazimierz Romaniuk, 253-256. Poznań: Pallottinum.
Dziewica. 2001. w Leksykon biblijny. Red. Fritz Rienecker, Gerhard Maier, red. wyd. pol. Waldemar Chrostowski. Tłum. Danuta Irmińska, 192. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio”.
Konecki K. 2016. „Historia i teologia konsekracji dziewic”. Anamnesis 84 (1): 57-68.
Konstytucje Apostolskie. 2007. w Synodi et collectiones legum. Tom 2: Constitutiones apostolorum. Red. Arkadiusz Baron, Henryk Pietras. Tłum. Stanisław Kalinkowski, Agnieszka Caba, 1*-293*. Kraków: Wydawnictwo WAM.
Krakowiak Cz. 2018. Sakrament małżeństwa. Historia-liturgika-praktyka pastoralna. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Królikowski J. 2012. „Za Boskim Oblubieńcem. Teologiczno-liturgiczny sens dziewictwa konsekrowanego”. Analecta Cracoviensia 44: 127-138.
Kulbacka A. 2011. „Istota i skutki konsekracji w stanie dziewic”. Życie konsekrowane 91 (5): 34-44.
Kwiatkowski D. 2015. o znakach liturgicznych najprościej. Szydłówek-Toruń: Wydawnictwo Ikona.
Kwiatkowski D. 2015. „Symbolika i teologia liturgicznych obrzędów konsekracji dziewic”. Teologia praktyczna 16: 201-221.
Miazek J. 1983. „Odnowiony obrzęd konsekracji dziewic”. Collectanea Theologica 53 (3): 69-76.
Migut B. 1996. Znaki Misterium Chrystusa. Historiozbawcze ujęcie sakramentów według Salvatore Marsilego OSB (1910-1983). Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
Nadolski B. 2012. Liturgika. Tom 3: Sakramenty, sakramentalia, błogosławieństwa. Poznań: Pallottinum.
Nowak J. 1999. Apostolski wymiar liturgii. Studium teologiczno-liturgiczne w świetle Konstytucji Sacrosanctum Concilium. Poznań: Pallottinum.
Parzyszek Cz. 2007. Życie konsekrowane w posoborowym nauczaniu Kościoła. Ząbki: Apostolicum.
Piotr Damiani. 2020. Kazanie LXVII. w dniu narodzin dziewic (1). w Kazania o dziewicach. Red. Krzysztof Skwierczyński, 175-181. Kraków: Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec.
Piotr Damiani. 2020. Kazanie LXVIII. w dniu narodzin dziewic (2). w Kazania o dziewicach Red. Krzysztof Skwierczyński, 183-194. Kraków: Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec.
Sielepin A. 2004. „Treści teologiczne w odnowionej księdze Obrzędy konsekracji dziewic”. Ruch Biblijny i Liturgiczny 57 (2): 103-112.
Szewczul B. 2008. „Stan dziewic konsekrowanych jako indywidualna forma poświęcenia życia Bogu”. Msza święta 12: 11-13.
Triacca A. M. 2005. Matrimonio e verginità. Teologia e celebrazione per una pienezza di vita in Cristo. Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana.
Zelinskij V., Maryja, Duch Święty a świętość. Refleksja prawosławna. w Kolekcja Commu-nio. T. 13: Tajemnica Trójcy Świętej. Red. Lucjan Balter, Stefan Dusza, Franciszek Mickiewicz, Stanisław Stancel. Tłum. Joanna Chapska, 465-473. Poznań: Pallottinum.
