Egzekucja wierzytelności stwierdzonej bankowym tytułem egzekucyjnym prowadzona przez bank, który uprzednio zbył wierzytelność w drodze cesji na rzecz funduszu sekurytyzacyjnego, jako przykład bezprawnego działania skutkującego bezpodstawnym wzbogaceniem p

Aleksander Kwaśniak

Wyższa Szkoła Humanitas w Sosnowcu
https://orcid.org/0000-0002-9275-279X

Abstrakt

Przedmiotem glosy autor uczynił wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku, mocą
którego oddalono apelację wniesioną przez bank od wyroku Sądu I instancji. Wyrokiem tym
zasądzono od banku na rzecz konsumenta kwotę pieniężną z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia
wraz z odsetkami i kosztami procesu. Jak słusznie stwierdziły sądy obu instancji,
z chwilą przelewu wierzytelności stwierdzonej bankowym tytułem egzekucyjnym dokonanego
przez bank na rzecz podmiotu niebędącego bankiem, zbywca wierzytelności powinien
powiadomić o tym fakcie komornika prowadzącego egzekucję i zwrócić się z wnioskiem
o jej umorzenie. Kontynuacja egzekucji stanowi bezprawne działanie banku, skutkujące
bezpodstawnym wzbogaceniem kosztem byłego dłużnika. Takiej oceny nie zmienia fakt
przekazania przez bank wyegzekwowanych środków nabywcy wierzytelności, gdyż ten nie
może korzystać z dobrodziejstwa b.t.e., lecz powinien wystąpić przeciwko dłużnikowi z powództwem
o zapłatę na zasadach ogólnych. Wyrok zasługuje na aprobatę, a z uwagi na jego
praktyczny wymiar także na pogłębiony komentarz i upowszechnienie.

Słowa kluczowe:

przelew wierzytelności, bankowy tytuł egzekucyjny, fundusz sekurytyzacyjny, egzekucja sądowa, bezpodstawne wzbogacenie

Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Dz.U. Nr 78, poz. 483.
  Google Scholar

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny. Dz.U. 2020, poz. 1740, tekst jednolity.
  Google Scholar

Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego. Dz.U. 2021, poz. 1805, tekst jednolity.
  Google Scholar

Ustawa z dnia 12 czerwca 1975 r. – Prawo bankowe. Dz.U. Nr 20, poz. 108.
  Google Scholar

Ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. – Prawo bankowe. Dz.U. Nr 7, poz. 56.
  Google Scholar

Ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. – Prawo bankowe. Dz.U. Nr 4, poz. 21.
  Google Scholar

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe. Dz.U. 2020, poz. 1896, tekst jednolity.
  Google Scholar

Ustawa z dnia 19 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy Prawo bankowe oraz ustawy o funduszach inwestycyjnych. Dz.U. poz. 777.
  Google Scholar

Ustawa z dnia 25 września 2015 r. o zmianie ustawy Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw. Dz.U. poz. 1854.
  Google Scholar

Wyrok TK z dnia 15 marca 2011 r., P 7/09. OTK-A 2011/2, poz. 12.
  Google Scholar

Wyrok TK z dnia 14 kwietnia 2015 r., P 45/12. OTK-A 2015/4, poz. 46.
  Google Scholar

Wyrok SN z dnia 10 kwietnia 2000 r., V CKN 21/00. Dostęp: 10.02.2020. LEX nr 52452.
  Google Scholar

Wyrok SN z dnia 9 sierpnia 2001 r., II CKN 33/99. Dostęp: 10.02.2020. LEX nr 52340.
  Google Scholar

Wyrok SN z dnia 5 września 2001 r., I CKN 379/00. Dostęp: 10.02.2020. LEX nr 52661.
  Google Scholar

Wyrok SN z dnia 26 września 2003 r., I CKN 513/01. Dostęp: 10.02.2020. LEX nr 467473.
  Google Scholar

Wyrok SN z dnia 7 października 2010 r., IV CSK 95/10. Dostęp: 10.02.2020. LEX nr 89826.
  Google Scholar

Uchwała SN z dnia 29 czerwca 2016 r., III CZP 29/16. OSNAPiUS 2017/5, poz. 55, s. 31.
  Google Scholar

Uchwała SN z dnia 9 czerwca 2017 r., III CZP 17/17. OSNC 2018/3, poz. 25, s. 1.
  Google Scholar

Wyrok SA w Warszawie z dnia 5 czerwca 2018 r., VI ACa 1653/16. Dostęp: 10.02.2020. LEX nr 2609599.
  Google Scholar

Andrzejczak, Łukasz. 2014. Zachowanie się sprzeczne z zasadami współżycia społecznego lub dobrymi obyczajami. Glosa do wyroku SN z dnia 19 października 2012 r., V CSK 501/11. Przegląd Sądowy (4): 115–122.
  Google Scholar

Bączyk, Mirosław. 2006. Ograniczony zakres kognicji sądu w postępowaniu klauzulowym. Glosa do wyroku SN z 11 stycznia 2006 r., III CSK 325/05. Prawo Bankowe (11): 31–36.
  Google Scholar

Dybowski, Tomasz. 1981. W: System prawa cywilnego. Prawo zobowiązań. Część ogólna. T. III, cz. 1. Wrocław: Ossolineum.
  Google Scholar

Janas, Sylwia. 2013. Bankowe tytuły egzekucyjne (wybrane zagadnienia procesowe). Polski Proces Cywilny (3): 351–383.
  Google Scholar

Janiak, Andrzej. 2003. Bank jako instytucja zaufania publicznego. Glosa (2): 17–20.
  Google Scholar

Janiak, Andrzej. 2001. Wierzytelności bankowe w postępowaniu nakazowym (uwagi na tle nowego art. 485 k.p.c.). Państwo i Prawo (4): 73–80.
  Google Scholar

Kaliński, Maciej. 2016. Bezprawność jako przesłanka odpowiedzialności deliktowej. Glosa do wyroku SN z dnia 14 lutego 2013 r., II CNP 50/12. Przegląd Sądowy (2): 109–114.
  Google Scholar

Karaś, Tomasz; Sławomir Żółtek. 2006. Bezprawność w prawie cywilnym i karnym. Prokuratura i Prawo (11): 115–125.
  Google Scholar

Litwiński, Paweł. 2004. Przelew wierzytelności konsumenckiej a udostępnianie danych osobowych konsumenta. Glosa (12) 13–18.
  Google Scholar

Mądrzak, Henryk. 1962. Glosa do orzeczenia z 19 maja 1961 r., I CR 540/60. Państwo i Prawo (8–9): 473–476.
  Google Scholar

Mostowik, Piotr. 2007. Bezpodstawne wzbogacenie. Studia Prawa Prywatnego (2): 43–92.
  Google Scholar

Muliński, Maciej. 2015. Niekonstytucyjność instytucji bankowego tytułu egzekucyjnego – komentarz. Monitor Prawniczy (11): 60–608.
  Google Scholar

Muliński, Maciej. 2005. Postępowanie o nadanie klauzuli wykonalności krajowemu tytułowi egzekucyjnemu. Warszawa: C.H. BECK.
  Google Scholar

Nowak, Artur. 2003. Status wierzytelności bankowych w postępowaniu nakazowym i egzekucyjnym. Glosa (7): 20–27.
  Google Scholar

Pietrzykowski, Krzysztof. 2020. Komentarz do art. 410. W: K. Pietrzykowski (red.). Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz. Art. 1–44910. Warszawa: C.H. BECK, wydanie elektroniczne Legalis. Dostęp: 10.02.2021.
  Google Scholar

Płaziuk Jakub. 2020. Jurysdykcja krajowa dla rozpoznania roszczeń ze stosunków umownych (art. 7 rozporządzenia nr 1215/2012). Europejski Przegląd Sądowy (4): 22–35.
  Google Scholar

Radwański, Zbigniew. 2001. Prawo zobowiązań – część ogólna. Warszawa: C.H. Beck.
  Google Scholar

Radwański, Zbigniew; Adam Olejniczak. 2016. Zobowiązania – część ogólna. Warszawa: C.H. BECK.
  Google Scholar

Serda, Wiktor. 1988. Nienależne świadczenie. Warszawa: PWN.
  Google Scholar

Skonieczny, Marcin. 2012. Bezpodstawne wzbogacenie. Wybrane zagadnienia. Temidum, 4, 30–35.
  Google Scholar

Sobolewski, Przemysław. 2020. Komentarz do art. 512. W: K. Osajda (red.). Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa: C.H. BECK, wydanie elektroniczne Legalis. Dostęp: 10.02.2021.
  Google Scholar

Szpunar, Adam. 1995. Moc prawna dokumentów wymienionych w prawie bankowym; dochodzenie roszczeń z zobowiązań mających związek z czynnościami bankowymi. Glosa do wyroku SN z dnia 15 lutego 1995 r., II CRN 165/94. Państwo i Prawo (9): 112–116.
  Google Scholar

Widło, Jacek. 2003. Glosa do uchwały SN z dnia 27 kwietnia 2001 r., III CZP 5/01. Orzecznictwo Sądów Polskich (6): 74.
  Google Scholar

Wolter, Władysław. 1973. Nauka o przestępstwie. Warszawa: PWN.
  Google Scholar

Zelwiański, Ryszard. 2011. Bankowe tytuły egzekucyjne (potrzeba nowelizacji). Państwo i Prawo (9): 99–104.
  Google Scholar

Zwolińska-Doboszyńska, Anna. 2005. Sekurytyzacja wierzytelności z udziałem funduszy sekurytyzacyjnych na tle innych uregulowań dotyczących sekurytyzacji. Przegląd Prawa Handlowego (2) 17–25.
  Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2021-11-18

Cited By / Share

Kwaśniak, A. (2021). Egzekucja wierzytelności stwierdzonej bankowym tytułem egzekucyjnym prowadzona przez bank, który uprzednio zbył wierzytelność w drodze cesji na rzecz funduszu sekurytyzacyjnego, jako przykład bezprawnego działania skutkującego bezpodstawnym wzbogaceniem p. Opolskie Studia Administracyjno-Prawne, 19(3), 121–137. https://doi.org/10.25167/osap.3602

Autorzy

Aleksander Kwaśniak 
https://orcid.org/0000-0002-9275-279X

Statystyki

Downloads

Download data is not yet available.


Licencja

Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz poszczególni Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego, mających samodzielne znaczenie).
W Opolskich Studiach Administracyjno - Prawnych mogą być publikowane tylko utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
Na podstawie Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (określane jako „RODO") administratorem danych osobowych osób publikujących w Opolskich Studiach Administracyjnoprawnych (Wydawnictwo UO) jest Uniwersytet Opolski z siedzibą przy pl. Kopernika 11a, 45-040 Opole.

Artykuły zamieszczone w czasopiśmie objęte są licencją Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe
(CC BY-NC-ND 4.0)

Z pozostałych zamieszczonych w niniejszym czasopiśmie utworów można korzystać w ramach dozwolonego użytku zgodnie z art. 23-35 Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Więcej szczegółów o licencji CC BY-NC-ND 4.0 znajdą Państwo na stronie:

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.pl

Treść licencji dostępna pod linkiem: