Księga Sofoniasza rozpoczyna się dramatyczną wizją sądu Bożego wobec odstępstwa ludu wybranego, który ma się dokonać w Dzień Pański (So 1,2-18). Jednak końcowy fragment tego pierwszego proroctwa (So 2,1-3), zawiera mocne wezwanie do zmiany takiego postępowania, które prowadziło nieuchronnie do zagłady. Lud Boży winien zgromadzić się na nowo zanim nastąpi tragedia. Ci, którzy odpowiadają na wezwanie, prorok nazywa ubogimi Pana, jako ludzi zdolnych zachowywać Jego Prawo. Nawrócenie realizuje się w postawie szukania Pana, które konkretnie realizuje się w pełnieniu sprawiedliwości i życiu pokornym. Tylko w takiej postawie istnieje nadzieja na ocalenie w dniu Bożego sądu.
Pobierz pliki
Zasady cytowania