Abstrakt

Uczelniom wyższym coraz częściej przypisuje się rolę liderów zmian na rzecz realizacji
idei zrównoważonego rozwoju, w tym zrównoważonej mobilności. Działania prowadzone przez ośrodki
akademickie powinny iść w parze z inicjatywami w ramach miejskiej i regionalnej polityki zrównoważonego rozwoju transportu. Dotychczasowe badania w tym zakresie koncentrują się przeważnie na studiach
przypadku poszczególnych uniwersytetów, głównie pod kątem prowadzonych przez nie działań oraz ich
skuteczności. Nieliczne studia porównawcze dotyczą mobilności społeczności akademickiej uniwersytetów
publicznych. Celem niniejszego artykułu jest określenie, czy i w jakim stopniu występują różnice pomiędzy
studentami uczelni prywatnej oraz studentami uczelni publicznej we Wrocławiu w zakresie podstawowych
czynników determinujących wybory transportowe, preferowanych sposobów dojazdu do kampusów, a także
satysfakcji z podróży i znaczenia poszczególnych postulatów transportowych. Analizę wyników przeprowadzonych badań ankietowych oparto na teście chi-kwadrat Pearsona, teście V Kramera, porównaniu median
i częstości odpowiedzi. Zidentyfikowane różnice w badanych aspektach zachowań transportowych posłużyły
sformułowaniu wytycznych dla miejskiej i regionalnej polityki zrównoważonego transportu.