STACJA WIEN HAUPTBAHNHOF JAKO CZYNNIK ROZWOJU PRZESTRZENNEGO I FUNKCJONALNEGO WIEDNIA
Jakub TACZANOWSKI
Abstrakt
Budowa nowego dworca głównego, będąca obecnie największą inwestycją w Wiedniu, posiada dwa zasadnicze cele: stworzenie centralnej przelotowej stacji wiążącej wszystkie najważniejsze linie wybiegające z wiedeńskiego węzła kolejowego oraz realizacje całkowicie nowej dzielnicy przydworcowej o funkcjach mieszkaniowej, usługowej i rekreacyjnej. Realizacja inwestycji, której całkowite zakończenie planowane jest na 2019 r., mimo pewnych ograniczeń natury technicznej i urbanistyczno-architektonicznej stwarza poważny impuls do rozwoju stolicy Austrii. W skali lokalnej skutkiem może być „rozlanie sie” wiedeńskiego śródmieścia na tereny na południe od dworca, choć prawdopodobny jest również pewien spadek znaczenia funkcji usługowej historycznego śródmieścia. Za najważniejszy efekt inwestycji należy jednak uznać szanse ponownego poważnego wzrostu znaczenia Wiednia jako jednej z najważniejszych metropolii Europy Środkowej.
Słowa kluczowe:
dworzec kolejowy, tereny komunikacyjne, użytkowanie ziemi, zagospodarowanie przestrzeni miejskiej, transport kolejowy, metropoliaBibliografia
EU-Verkehrsexperte kritisiert Hauptbahnhof, 2010, „Wiener Zeitung” z 4 października 2010, http://www. wienerzeitung.at. (2011).
Hauptvorschlag – Variantenuntersuchung zur U2-Süd-Verlängerung, 2004, http://www.wien.gv.at (2011).
http://bahnhofwien.at (2012) (inicjatywa obywatelska na rzecz odpowiedniego powiązania nowego dworca środkami komunikacji miejskiej, jego otwarcia na przestrzeń miejską i dopasowania do istniejącej architektury).
Infobox Lainzer Tunnel, 2006, ÖBB-Infrastruktur Bau AG, 2006, http://www.oebb.at, (2011).
Kaczmarek S., 2001, Rewitalizacja terenów poprzemysłowych. Nowy wymiar w rozwoju miast, Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, Rozprawy Habilitacyjne Uniwersytetu Łódzkiego.
Kaczmarek T., 2010, Handel detaliczny w rozwoju funkcjonalnym i przestrzennym miast w Polsce, „Biuletyn Instytutu Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej UAM”, nr 15: Problemy rozwoju lokalnego i regionalnego na początku XXI wieku, s. 67–83.
Kaiser W., 2008, Wiener Schienennahverkehr, Geramond, München.
Kołoś A., Trzepacz P., 2010, Transport a metropolitalność – przykład Berlina, „Prace Geograficzne”, z. 124, s. 11–28.
Kubinszky M., 2008, Bahnhöfe in Österreich, Slezak, Wien.
Makieła Z., 2005, Funkcje infrastruktury techniczno-ekonomicznej w strukturze obszarów metropolitalnych, [w:] Infrastruktura techniczno-ekonomiczna w obszarach metropolitalnych, red. Z. Makieła, T. Marszał, s. 7–19, „Biuletyn KPZK PAN” z. 222.
Markowski T., Marszał T., 2006, Metropolie, obszary metropolitalne, metropolizacja. Problemy i pojęcia podstawowe, KPZK PAN, Warszawa.
Mehr als ein Bahnhof, 2010, ÖBB-Infrastruktur AG, http://www.hauptbahnhof-wien.at (2011).
Musil R., 2005, Wien in der internationalen Städtehierarchie: Von der West-Ost-Drehscheibe zur Global City, „Mitteilungen der Österreichischen Geographischen Gesellschaft” Bd 147, s. 161–186.
Neubaustrecke Wien – St. Pölten, 2009, ÖBB-Infrastruktur Bau AG, http:// www.oebb.at (2011).
Schwarzl J., 1959, Probleme der Wiener Stadtbahn, „Eisenbahn” Nr 9, s. 137–143.
Sobczyński M., Wolaniuk A., 2010, Współczesne tendencje przemian centrów dużych miast Polski na przykładzie Łodzi, Gdańska i Krakowa, „Studia Miejskie” nr 2, s. 13–35.
Verlängerung der Straßenbahnlinie D, http://www.wien.gv.at (2011).
Wiener Hauptbahnhof: 335 Meter zur U-Bahn, 2010, „Die Presse” z 2 czerwca.
Zahlen, Daten & Fakten zum Projekt Hauptbahnhof Wien, 2010, ÖBB-Infrastruktur AG, http://www.hauptbahnhof-wien.at (2011).
Autorzy
Jakub TACZANOWSKIStatystyki
Downloads
Inne teksty tego samego autora
- Jakub Taczanowski, Rozbudowa i modernizacja krakowskiej sieci komunikacji tramwajowej w latach 1989-2009 wobec nowych wymagań rozwoju miasta , Studia Miejskie: Tom 2 (2010)
