Predyspozycje terenu jako czynnik lokalizacji koncentracji budynków biurowych na obszarze miasta

Anna Bocian

doi:10.25167/sm.2449

Opublikowane: 2020-11-02

Tom 20 (2015)

Predyspozycje terenu jako czynnik lokalizacji koncentracji budynków biurowych na obszarze miasta

Anna Bocian

Studia Miejskie

Dział: Artykuły

https://doi.org/10.25167/sm.2449

Abstrakt

W artykule poruszono problematykę dotyczącą lokalizacji koncentracji budynków biurowych w europejskich miastach. Poszukiwano czynników, które mogą mieć wpływ na wybór lokalizacji tak charakterystycznych struktur przestrzennych, jakimi są skupiska budynków biurowych. Jako metodę badawczą wykorzystano paradygmat decyzji przestrzennych. Zbadano jeden z jego najważniejszych czynników – predyspozycje. Wykonując szereg prób, sprawdzono, jakie cechy terenu oraz grupy cech mają największy wpływ na atrakcyjność terenów inwestycyjnych dla lokalizacji zabudowy biurowej. Obszar badań obejmował wybrane koncentracje budynków biurowych w europejskich miastach. Wykonano analizy porównawcze dla dwóch charakterystycznych lokalizacji – centrum A i centrum B w każdym mieście. Jednym z kluczowych wniosków jest mniejsza wrażliwość na zmiany wag dla centrów B w porównaniu do centrum A. Ponadto atutem terenów w centrach B są cechy z grup 3 i 4, czyli powodujące trudności wdrożenia kierunku lub przedsięwzięcia niedające się bezpośrednio wyrazić w formie kosztów finansowych oraz dodatkowe koszty finansowe wdrożenia kierunku lub przedsięwzięcia.

Słowa kluczowe:

koncentracje budynków biurowych, lokalizacja budynków biurowych, paradygmat decyzji przestrzennych

Pobierz pliki

pdf

Zasady cytowania

Bocian, A. (2020). Predyspozycje terenu jako czynnik lokalizacji koncentracji budynków biurowych na obszarze miasta. Studia Miejskie, 20, 89–99. https://doi.org/10.25167/sm.2449

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Hall P., 2014, Good cities, better lives: How Europe discovered the lost art of urbanism, Routledge, London–New York.
Google Scholar

Majoor S.J.H., 2009, The disconnected innovation of new urbanity in Zuidas Amsterdam, Ørestad, Copenhagen, Forum, Barcelona. European Planning Studies nr 9(17).
Google Scholar

Marcuse P., Kempen R., 2000, Globalizing cities: A new spatial order, Blackwell Publishing, Oxford.
Google Scholar

Ossowicz T., 2003, Metoda ustalania kolejności przedsięwzięć polityki przestrzennej miasta wielkiego, Oficyna Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
Google Scholar

Sassen S., 2006, Cities in a world economy, Pine Forge Press, Thousand Oaks.
Google Scholar

Taylor P.J., Catalano G., Walker D.R.F., 2002, Measurement of the world city network, “Urban Studies” nr 13(39).
Google Scholar

Taylor P.J., Derudder B., 2004, Porous Europe: European cities in global urban arenas, “Tijdschrift voor economische en sociale geografie” 5(95).
Google Scholar

Zipser T., Sławski J., 1988, Modele procesów urbanizacji: teoria i jej wykorzystanie w praktyce planowania, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
Google Scholar