Opublikowane: 2018-12-18

Modele eklezjalnej jedności chrześcijan

Piotr Jaskóła
Studia Oecumenica
Dział: Teologia w perspektywie ekumenii
DOI https://doi.org/10.25167/SOe/18/2018/5-23

Abstrakt

Dla rozwoju ruchu ekumenicznego potrzeba modeli określających możliwości jednoczenia się chrześcijan. Dialogi ekumeniczne pokazują, że w prawie każdym Kościele chrześcijańskim wyobrażenia o jedności są różne. Z problemem braku jednej wizji jedności łączy się drugi – brak jednego pojęcia Kościoła, a przynajmniej brak takiego jego rozumienia, które byłoby akceptowane przez wszystkich chrześcijan. Trzeci problem związany jest z dwoma poprzednimi i dotyczy ekumenicznej hermeneutyki, która jest uzależniona od różnych eklezjalnych modeli jedności. Wyznaniowe uwarunkowania sprawiają, że inną wizję jedności mają prawosławni, inną protestanci, a jeszcze inną katolicy. Artykuł prezentuje głównie w oparciu o opracowania Komisji „Wiara i Ustrój” podstawowe współczesne eklezjalne modele jednoczenia się chrześcijan: jedność organiczna – model preferowany przez Kościoły anglikańskie (1), pojednana różnorodność – ewangelicko zorientowany model (2), wspólnota soborowa – prawosławny model jedności (3), wspólnota wspólnot – katolicko zorientowany model jedności (4).

Słowa kluczowe:

ruch ekumeniczny, modele jedności, Komisja „Wiara i Ustrój”, unia organiczna, pojednana różnorodność, wspólnota soborowa, wspólnota wspólnot

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Jaskóła, P. (2018). Modele eklezjalnej jedności chrześcijan. Studia Oecumenica, 18, 5–23. https://doi.org/10.25167/SOe/18/2018/5-23

Cited by / Share


Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.