Opublikowane: 2021-12-02

Personalizująca moc komunii według Johna D. Zizioulasa

Marek Jagodziński
Studia Oecumenica
Dział: Teologia wschodnia
DOI https://doi.org/10.25167/so.3422

Abstrakt

Osoby ludzkie mają podstawę swojej tożsamości w trynitarnym Bogu. Ludzkie bycie osobą nie jest jakością natury ludzkiej, ale wydarzeniem relacyjnym, analogicznym do komunii wewnątrztrynitarnej. Dlatego ludzie mogą być obrazem życia w Trójcy Świętej jedynie we wspólnocie Kościoła. Zizioulas uważa, że osoba to nie statyczna całość, lecz rzeczywistość otwarta na rela­cje. Bycie osobą zakłada nie tylko „otwartość bytu”, ale także ruch w kierunku budowania komunii przekraczają­cej granice własnego „ja”. Człowiek istnieje jako istota biologiczna, ale działanie łaski Bożej urzeczywistnia osobowy sposób bycia bytów ludzkich, przemienia ich wypaczoną egzystencję indywidualizującą i umożliwia ich istnienie eklezjalne. Personalizacja bytu ludzkiego dokonuje się w komunii Kościoła. Może ona dokonać się przez związek z Chrystusem w chrzcie jedynie w Duchu Świętym, pod wpływem wielkiej inicjacji sakramentalnej, a Eucharystia jest nie tylko zgromadzeniem, ale również drogą do historycznego urzeczywistnienia i objawienia eschatycznej egzystencji człowieka.

Słowa kluczowe:

osoba, personalizm, komunia, Kościół, sakramenty

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Jagodziński, M. (2021). Personalizująca moc komunii według Johna D. Zizioulasa. Studia Oecumenica, 21, 101–111. https://doi.org/10.25167/so.3422

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.