Veröffentlicht am: 2016-12-30

Duchowość ewangelikalna – szansa dla ekumenizmu

Przemysław Sawa
Studia Oecumenica
Rubrik: Teologia ewangelicka
DOI https://doi.org/10.25167/so.3274

Abstract

Duchowość ewangelikalna stanowi przestrzeń praktycznego i duchowego dialogu ekumenicznego pomiędzy Kościołami i wspólnotami protestanckimi a niektórymi grupami katolickimi, zwłaszcza ewangelizacyjnymi i charyzmatycznymi. Choć pozostają różnice doktrynalne, to jednak można wskazać pewne wspólne wyznaczniki: oparcie o Biblię, krzyżocentryzm i chrystocentryzm, konwertyzm (potrzeba osobistego nawrócenia) oraz ukierunkowanie na ewangelizację. Wspólnoty te wspólnie, choć każda na swój sposób, dają świadectwo konieczności świadomego wyboru wiary jako stylu życia, konieczności zewangelizowanej i ewangelizującej społeczności ochrzczonych, nowego dynamicznego uwielbienia i spontanicznie animowanej modlitwy. Trzeba zauważyć również przestrzenie współdziałania Kościołów i zborów oraz wymiany duchowych darów. Wśród tych elementów warto wskazać poszukiwanie nowych form ewangelizacji i głoszenia kerygmatycznego, przeżywanie wspólnotowości przez wierzących oraz odkrycie duchowości sakramentów (ustanowień) oraz umiejętność przyjmowania darów charyzmatycznych. Niezaprzeczalnym priorytetem winna być odnowa duchowa.

Dateien herunterladen

Zitierregeln

Sawa, P. (2016). Duchowość ewangelikalna – szansa dla ekumenizmu. Studia Oecumenica, 16, 253–275. https://doi.org/10.25167/so.3274

Zitiert von / Teilen


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##