Źródła ekumenicznego powołania Yves Congara

Pawel Pielka

doi:10.25167/so.4711

Publicado: 2022-12-28

Vol. 22 (2022)

Źródła ekumenicznego powołania Yves Congara

Pawel Pielka

Studia Oecumenica

Sección: Problematyka ogólnoekumeniczna

https://doi.org/10.25167/so.4711

Resumen

Autor artykułu ukazuje wątki inspirujące ekumeniczne powołanie jednego z głównych autorów teologii katolickiej zajmujących się problematyką ekumenizmu, Yves Marie Congara (1905-1984). Przedstawienie tego kontekstu pozwala uchwycić okoliczności powstania dzieła pozostającego kamieniem milowym katolickiej refleksji w tejże materii: Chrétiens désunis. Principes d’un «œcuménisme» catholique, (1937) oraz zarys późniejszej ewolucji poglądów jego autora.

The article shows the threads inspiring the ecumenical vocation of one of the basic authors of Catholic theology dealing with the issues of ecumenism, Yves Congar (1904–1995). Presenting this context allows us to capture the circumstances of the creation of the work that is a milestone in Catholic reflection on this matter: Chrétiens désunis. Principes d'un «œcuménisme» catholique (1937) and an outline of the later evolution of its author's views.

Descargar archivos

PDF (Język Polski)

Normas de citación

Pielka, P. (2022). Źródła ekumenicznego powołania Yves Congara. Studia Oecumenica, 22, 47–57. https://doi.org/10.25167/so.4711

##plugins.themes.libcom.share##

Licencia

Esta obra está bajo una licencia internacional Creative Commons Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0.

Citas

Congar Yves. 1935. „Une conclusion théologique à l’Enquête sur les raisons actuelles de l’incroyance”. La Vie Intellectuelle 37: 215–249.
Google Scholar

Congar Yves. 1963. Sainte Église. Études et approches ecclésiologiques. Paris: Editions du Cerf.
Google Scholar

Congar Yves. 1968. Vraie et fausse réforme dans l'Église. Paris: Editions du Cerf.
Google Scholar

Congar Yves. 1974. Une passion: l’unité. Réflexions et souvenirs 1929–1973. Paris: Editions du Cerf.
Google Scholar

Congar Yves. 1982. Diversités et communion. Paris: Editions du Cerf.
Google Scholar

Congar Yves. 1990. Chenu frère que j’ai connu. W L’Hommage differé au Père Chenu, 242. Red. Claude Geffré. Paris: Editions du Cerf.
Google Scholar

Famerée Joseph. 1988. „« Chrétiens désunis » du P. Congar 50 ans après”. Nouvelle revue théologique 110 (5): 666–668.
Google Scholar

Famerée Joseph. 1992. „L’ecclesiologie du Père Yves Congar. Essai de synthèse critique”. Revue des sciences philosophiques et théologiques 76: 377–419.
Google Scholar

Famerée Joseph. 1999. Formation et ecclésiologie du « premier » Congar. W Cardinal Yves Congar. 1904–1995. Actes du colloque réuni à Rome les 3–4 juin 1996, 51–70. Red. André Vauchez. Paris: Editions du Cerf.
Google Scholar

Fouilloux Etienne. 1982. Les catholiques et l’unité chrétienne du XIXe au XXe siècle. Itinéraires européens d’expression française. Paris: Le Centurion.
Google Scholar

Jossua Jean-Pierre. 1967. Le Père Congar. La théologie au service du peuple de Dieu. Paris: Editions du Cerf.
Google Scholar

Jossua Jean-Pierre. 1982. „L’œuvre œcuménique du Père Congar”. Études 11: 543–556.
Google Scholar