Chrześcijanin akatolik szafarzem sakramentu chrztu w świetle prawodawstwa Kościoła rzymskokatolickiego.  Aspekt historyczno-ekumeniczny

Daniel Klimkiewicz

doi:10.25167/so.4799

Chrześcijanin akatolik szafarzem sakramentu chrztu w świetle prawodawstwa Kościoła rzymskokatolickiego. Aspekt historyczno-ekumeniczny

Daniel Klimkiewicz

Uniwersytet Jana Pawła II w Krakowie/ Wydział Prawa Kanonicznego
http://orcid.org/0000-0002-4689-5984

DOI: https://doi.org/10.25167/so.4799

Аннотация

„Bracia odłączeni” autorytatywnie zostali uznani za szafarzy chrztu już w trzecim wieku, przez papieża Stefana I (254-257). Pomimo to jednak możliwość pełnienia przez wymienione osoby funkcji szafarzy tego sakramentu była wielokrotnie podejmowana i komentowana przez prawodawcę kościelnego w ciągu kolejnych stuleci. Celem zatem niniejszego artykułu jest przedstawienie zagadnienia uznawania chrześcijan akatolików za szafarzy chrztu w prawodawstwie Kościoła rzymskokatolickiego w ujęciu historyczno- ekumenicznym. W tym celu został poddany analizie materiał prawny, dotyczący interesującej nas kwestii, od prawa przedkodeksowego do aktualnie obowiązujących norm zawartych w Kodeksie prawa kanonicznego z 1983 r., jak i w Dyrektorium ekumenicznym z 1993 r.

The “separated brethren” were authoritatively recognized as ministers of baptism as early as the third century, by Pope Stephen I (254–257). Nevertheless, the possibility of these persons performing the functions of ministers of this sacrament has been repeatedly taken up and commented on by the ecclesiastical legislator over the following centuries. Therefore, the purpose of this article is to present the issue of recognizing Catholic Christians as ministers of baptism in the legislation of the Roman Catholic Church in a historical and ecumenical perspective. To this end, the legal material of interest to us has been analyzed, from pre-code law to the norms currently in force contained in the Code of Canon Law of 1983 and in the Ecumenical Directory of 1993.

Ключевые слова:

the sacrament of baptism, the minister of baptism, Acatholic Christians, the legislation of the Roman Catholic Church, sakrament chrztu, szafarz chrztu, chrześcijanie akatolicy, prawodawstwo Kościoła rzymskokatolickiego

Библиографические ссылки

Benedictus PP. XV. 1917. „Codex Iuris Canonici”. Acta Apostolicae Sedis 9: 1–593.
Google Scholar

Blanco Maria. 2002. Comentario al c. 861. W Comentario exegético al Código de Derecho Canónico. T. 3/2. Red. Ángel Marzoa, Jorge Miras, Rafael Rodríguez-Ocaña, 472–474. Pamplona: Eunsa Ediciones Universidad de Navarra.
Google Scholar

Bokwa Ignacy, Gacia Tadeusz, Laskowski Sylwester, Wojtowicz Henryk. 2007. Breviarium fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła. Poznań: Wydawnictwo Księgarnia Świętego Wojciecha.
Google Scholar

Cappello Felix Maria. 1950. Tractatus canonico-maralis de sacramentis. T. 1. Taurini – Romae: Marietti.
Google Scholar

Carragher Michael. 2008. „Intention of the Minister as Substantive Element of Baptism. (Conference presentation)”. Folia Canonica 11: 207–228.
Google Scholar

Cieślak Zbigniew, Kowalik Krzysztof Piotr, Kwiatkowski Dariusz. 2014. Chrzest – nowe narodziny z wody i Ducha Świętego. Poznań: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
Google Scholar

Congregatio pro Clericis et aliae. 1997. „Instructio Ecclesiae de mysterio de quibusdam quaestionibus circa fidelium laicorum cooperationem sacerdotum ministerium spectantem”. Acta Apostolicae Sedis 89: 852–877.
Google Scholar

Dyduch Jan. 2018. „Szafarze sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Aktualne normy kanoniczne”. Ruch Biblijny i Liturgiczny 71 (1): 73–85.
DOI: https://doi.org/10.21906/rbl.297 Google Scholar

Ioannes Paulus PP. 1983. „Codex Iuris Canonici”. Acta Apostolicae Sedis 75: 1–317. Przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski. 1984. Kodeks Prawa Kanonicznego. Poznań: Wydawnictwo Pallottinum.
Google Scholar

Janczewski Zbigniew. 2004. Ustanawianie szafarzy sakramentów świętych w Kościele łacińskim i Kościołach wschodnich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe UKSW.
Google Scholar

Lüdicke Klaus. 2021. Taufspender: can. 861. W Münsterischer Kommentar zum Codex Iuris Canonici. T. 4. Red. Klaus Lüdicke, nr 1–5. Essen: Ludgerus Verlag.
Google Scholar

Obrzędy chrztu dzieci dostosowane do zwyczajów diecezji polskich. 2020. Katowice: Wydawnictwo Księgarnia Świętego Jacka.
Google Scholar

Pastuszko Marian. 1983. Prawo o sakramentach świętych. T. 1: Normy ogólne i sakrament chrztu. Warszawa: Akademia Teologii Katolickiej.
Google Scholar

Podolecki Jerzy. 1967. „Szafarz sakramentu chrztu w starożytności chrześcijańskiej”. Studia Warmińskie 4: 363–397.
Google Scholar

Podolecki Jerzy. 1968. „Szafarz sakramentu chrztu od wieku VIII do Soboru Trydenckiego”. Studia Warmińskie 5: 473–493.
Google Scholar

Pontificium Consilium ad Unitatem Christianorum Fovendam. 1993. „Directoire pour l ’application des Principes et des Normes sur l ’Oecuménisme”. Acta Apostolicae Sedis 85: 1039–1119.
Google Scholar

Sacra Congregatio Sancti Officii. 1949. „Responsum de validita te baptismi in quibusdam sectis collati”. Acta Apostolicae Sedis 41: 650.
Google Scholar

Secretarius ad Christianorum Unitatem Fovendam. 1967. „Instructio Ad totam Ecclesiam. Directorium ad ea quea a Concilio Vaticano Secundo ie re oecumenica promulgata sunt exsequenda”. Acta Apostolicae Sedis 59: 574–592.
Google Scholar

Tejero Eloy. 2007. I sacramenti. Commentario al c. 845. W Codice di diritto canonico e leggi complementari commentato. Red. Juan I. Arrieta, 586–587. Roma: Coletti a San Pietro.
Google Scholar

Qualizza Marino. 2002. Inicjacja chrześcijańska. Chrzest, bierzmowanie, Eucharystia. Tłum. Mieczysław Stebart. Kraków: Wydawnictwo WAM.
Google Scholar

Download

PDF (Język Polski)

Опубликован

2022-12-28

##plugins.themes.libcom.cytowania##

Klimkiewicz, D. (2022). Chrześcijanin akatolik szafarzem sakramentu chrztu w świetle prawodawstwa Kościoła rzymskokatolickiego. Aspekt historyczno-ekumeniczny. Studia Oecumenica, 22, 89–100. https://doi.org/10.25167/so.4799