Percepcja kapłaństwa przez świętą Elżbietę od Trójcy Świętej na podstawie jej listów do ks. Andrzeja Chevignard
Abstrakt
W artykule przeprowadzono studium życia i posługi kapłana w świetle trzynastu listów, które zachowały się z korespondencji Elżbiety od Trójcy Świętej do Andrzeja Chevignarda – najpierw seminarzysty, a od 29 czerwca 1905 r. kapłana. W opracowaniu wyróżniono siedem aspektów badawczych: 1. kapłan jako człowiek miłości; 2. kapłan jako człowiek wiary; 3. kapłan jako „kopia Jezusa Chrystusa Najwyższego Arcykapłana”; 4. kapłan jako człowiek kontemplacji; 5. kapłan jako człowiek zamieszkany przez Boga; 6. kapłan jako człowiek Maryi; 7. kapłan jako człowiek żyjący modlitwą i potrzebujący modlitwy. W każdym z nich wyraźnie zarysowuje się potrzeba życia wewnętrznego (życia duchowego) kapłana, które można streścić w słowach: „Zjednoczenie i Miłość” (List 192). Urzeczywistnia się ono tym, że „Bóg jest wszystkim dla kapłana” (List 186).
Słowa kluczowe
Elżbieta od Trójcy Świętej; ks. Andrzej Chevignard; kapłan; zjednoczenie i miłość
Bibliografia
Adamska Immakulata Janina. 2000. „Relacja Maryi do Trójcy Świętej w duchowości bł. Elżbiety od Trójcy Świętej”. Salvatoris Mater 2 (3): 304–323.
Adamska Immakulata Janina. 2004. Służba poprzez kontemplację. Bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej (18 VII 1880 – 9XI 1906). W „Uwielbienie chwały”. VI Karmelitański Tydzień Duchowości z bł. Elżbietą od Trójcy Świętej. 5–8 maja 2003 (Karmel Żywy 6). Red. Jerzy Wiesław Gogola, 217–246. Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych.
André Jules Chevignard (12.02.2018). http://www.elisabeth-dijon.org/fr/accueil/95-cat%C3%A9gories-all/cat%C3%A9gories-fr/personnes/259-abb%C3%A9-chevignard.html.
Balthasar Hans Urs von. 1987. Duchowość Elżbiety z Dijon. W Błogosławiona Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej. Biografia – duchowość. Red. Janina Immakulata Adamska, Hans Urs von Balthasar. Przekł. Janina Immakulata Adamska, 185–264. Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych.
Bono Juan de. 2015. Elisabetta della Trinità. Dio nel cuore dell’uomo (Sguardo dello spirito 23). Padova: Edizioni Messaggero.
Borriello Luigi. 2010. Il cielo che è in te. Elisabetta della Trinità. Milano: Ancora.
Chmielewski Marek. 2002. Mistyka. W Leksykon duchowości katolickiej. Red. tenże, 536–542. Lublin – Kraków: Wydawnictwo „M”.
Chmielewski Marek. 2015. Wielka księga duchowości katolickiej. Kraków: Wydawnictwo AA.
Chojda Artur. 2000. „Zakochana w Bogu – bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej’. Zeszyty Karmelitańskie 13 (3): 34–43.
Févotte Patrik-Marie. 2017. Krystalicznie czysta. Św. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej. Przekł. Maria Żurowska. Kraków: Wydawnictwo Esprit.
Fornara Roberto. 2016. Abitare il segreto del tuo Volto. Elisabetta e la Trinità: „faccia a faccia nelle tenebre” (Insegnaci e pregare 11). Roma: Edizioni OCD.
Fornara Roberto. 2006. „«Non sono più io che vivo…». San Paolo, guida verso l’interiorità”. Fiamma Viva 77: 107–131.
Germana od Jezusa. 1932. Wspomnienia. Siostra Elżbieta od Trójcy Św. Karmelitanka bosa (1880–1906). Przekł. Andrzej Gmurowski. Lwów: Wydawnictwo OO. Dominikanów.
Macca Valentino. 1980. „Alla Trinità per Maria”. Fiamma Viva 21: 191–226.
Mariacher Maria Noemi. 2000. „Zamieszkanie Boga w duszy w doświadczeniu mistycznym Karmelu”. Zeszyty Karmelitańskie 13 (3): 46–60.
Matulewicz Elżbieta. 2011. Kapłaństwo a Karmelitanki Bose na podstawie wybranych pism świętych Karmelu. W: Kapłaństwo u świętych Karmelu. XIII Dni Duchowości. 7–8 maja 2010 (Karmel Żywy 14). Red. Jerzy Wiesław Gogola, 127–148. Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych.
Meester Conrad de. 2015. Święta Elżbieta od Trójcy Świętej. Biografia. Przekł. Katarzyna Rogalska. Poznań: Flos Carmeli.
Mędala Stanisław. 2010. Ewangelia według świętego Jana. Wstęp, przekład z oryginału, komentarz (Nowy Komentarz Biblijny. Nowy Testament IV/2). Cz. II. Częstochowa: Edycja Świętego Pawła.
Miczyński Jan Krzysztof. 2008. „Chrześcijanin jako «dodatkowe człowieczeństwo» Chrystusa. Studium doświadczenia mistycznego bł. Elżbiety od Trójcy Świętej”. Roczniki Teologiczne. Teologia Duchowości 55 (5): 131–137.
Miczyński Jan Krzysztof. 2005. La cristologia esistenziale nell’esperienza e nella dottrina di Elisabetta della Trinità (Tesi Gregoriana. Serie: Spirituality 11). Roma: Editrice Pontificia Università Gregoriana.
Pesenti Graziano. 2016. Santa Elisabetta della Trinità (Messaggeri d’amore 511). Torino: Editrice Velar.
Philipon Michał Maria. 2002². Trójca Święta w moim życiu. Doktryna duchowa Siostry Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej. Poznań: Flos Carmeli.
Praśkiewicz Szczepan. 2004. Najświętsza Dziewica Maryja w duchowości bł. Elżbiety od Trójcy Świętej. W „Uwielbienie chwały”. VI Karmelitański Tydzień Duchowości z bł. Elżbietą od Trójcy Świętej. 5–8 maja 2003 (Karmel Żywy 6). Red. Jerzy Wiesław Gogola, 89–100. Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych.
Rémy Jean. 2004. Guite. La sorella di Elisabetta della Trinità. Milano: Mimep-Docete – Padri Carmelitani.
Ruszała Andrzej. 2004. Droga duchowa bł. Elżbiety od Trójcy Świętej. W „Uwielbienie chwały”. VI Karmelitański Tydzień Duchowości z bł. Elżbietą od Trójcy Świętej. 5–8 maja 2003 (Karmel Żywy 6). Red. Jerzy Wiesław Gogola,
–72. Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych.
Scozzaro Giulio Maria. 1999. Sacerdote, chi sei tu? Misilmeri (PA): Associazione Cattolica Gesù e Maria.
Stachowiak Lech. 1975. Ewangelia według świętego Jana. Wstęp, przekład z oryginału, komentarz (Pismo Święte Nowego Testamentu IV). Poznań – Warszawa: Pallottinum.
Szczurek Jan Daniel. 2007. Tajemnica zamieszkania Trójcy Świętej w duszy według bł. Elżbiety w Dijon. W Niebo w mej duszy. Materiały z sympozjum poświęconego duchowości bł. Elżbiety od Trójcy Świętej (1880–1906) w stulecie
jej śmierci. Kraków, 21 listopada 2006 r. Red. Andrzej Ruszała, 27–44. Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych.
Truzzi Claudio. 2006. Elisabetta della Trinità. L’Incontro con i “Tre”. Roma: Edizioni OCD.
Zawada Marian. 2004. Apostolat kontemplacyjny w pismach bł. Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej. W „Uwielbienie chwały”. VI Karmelitański Tydzień Duchowości z bł. Elżbietą od Trójcy Świętej. 5–8 maja 2003 (Karmel Żywy 6). Red. Jerzy Wiesław Gogola, 183–216. Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych.
Licencja oraz prawa autorskie autorzy przekazują wydawcy, którym jest Redakcji Wydawnictw WT UO.
