Elżbieta – Anna Sydonia – Elżbieta Lukrecja z Cieszyna: Księżne niespokojnych czasów

Almut Bues

doi:10.25167/sth.4734

Opublikowane: 2022-06-29

Tom 42 Nr 1 (2022)

Elżbieta – Anna Sydonia – Elżbieta Lukrecja z Cieszyna

Almut Bues

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

Dział: Artykuły z różnych działów teologii, historii i nauk pokrewnych

https://doi.org/10.25167/sth.4734

Księżne niespokojnych czasów

Abstrakt

Księżne dziedziczyły swoją tożsamość poprzez dynastię pochodzenia. Ich rola jako małżonek na książęcych dworach mogła być wyrażana na różne sposoby, w zależności od czasu i kontekstu politycznego, społecznego i religijnego. Mogły one działać jako osoby czynnie angażujące się w procesy kulturowe, zmiany albo konflikty, mogły być wykorzystywane jako instrument w grze politycznej (poprzez dwór pochodzenia), a nawet być „katalizatorem zmian” tylko poprzez swoją obecność. Zostanie to zilustrowane na przykładzie ostatnich Piastów Cieszyńskich z końca XVI i pierwszej połowy XVII w.

Słowa kluczowe:

Cieszyn – żeńska szlachta – kultura

Pobierz pliki

PDF (Deutsch)

Zasady cytowania

Bues, A. (2022). Elżbieta – Anna Sydonia – Elżbieta Lukrecja z Cieszyna: Księżne niespokojnych czasów. Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego, 42(1), 125–146. https://doi.org/10.25167/sth.4734

Cited by / Share

Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Bibliografia

Baumgartner Jutta, Ingonda Hannesschläger. 2014–2015. „Jakob Hannibal II. Graf von Hohenems (1595–1646) – Höfling, Günstling und Lebemann“. Mitteilungen der Gesellschaft für Salzburger Landeskunde 154: 221–239.
Google Scholar

Bepler Jill. 2017. Making Books Matter. Dynastic Women and the Material Culture of Book Objects in Early Modern Germany. In Biographien des Buches (Kulturen des Sammelns. Akteure – Objekte – Medien 1). Hg. Ulrike Gleixner u. a., 250–274. Göttingen: Wallstein Verlag.
Google Scholar

Biermann Gottlieb. 1859. Geschichte der evangelischen Kirche Oester. Schlesiens mit besonderer Ruecksicht auf die der Gnadenkirche vor Teschen. Teschen: Karl Prochaska.
Google Scholar

Biermann Gottlieb. 1863. „Das Testament Herzogs Friedrich Wilhelms von Teschen“. Notizen-Blatt der Historisch-Statistischen Section der Kaiserlich-Königlichen Mährisch-Schlesischen Gesellschaft zur Beförderung des Ackerbaues, der Natur- und Landeskunde. Brünn: Kaiserlich-Königliche Mährisch-Schlesische Gesellschaft, 6–7.
Google Scholar

Conrads Norbert. 1997–1998. „Die Rekatholisierungspolitik in Teschen und die Ambitionen des letzten Herzogs von Teschen“. Jahrbuch für Schlesische Kirchengeschichte N.F. 76/77: Anlage 2.
Google Scholar

Doerr August von. 1908. „Die legitimierten Nachkommen der letzten Herzoge von Teschen aus Piastischem Geblüt“. Jahrbuch der k. k. Heraldischen Gesellschaft „Adler“ in Wien NF 18: 242–247.
Google Scholar

Gojniczek Wacław. 2014. Urzędy książęce i ziemskie w ustroju księstwa cieszyńskiego 1477–1653. Katowice: Śląsk.
Google Scholar

Grossmannová Dagmar. 2010. „Ženy a peníze v českých zemích ve středověku a novověku“. Theatrum historiae 6: 235–247.
Google Scholar

Hohkamp Michaela. 2017. „Leibliche Schwestern in der frühneuzeitlichen Fürstengesellschaft des Heiligen Römischen Reiches (15. bis 19. Jahrhundert)“. L’Homme. Europäische Zeitschrift für Feministische Geschichtswissenschaft 28 (2): 15–33. DOI: https://doi.org/10.14220/lhom.2017.28.2.15
Google Scholar

Jež Radim. 2012. “Portréty těšínských Piastovců. Umělecká (sebe)prezentace knížat a její autoři”. Cieszyńskie Studia Muzealne. Těšínský Muzejní Sborník 5: 187–210.
Google Scholar

Jež Radim. 2013. „Pompa nobilitatis. Hrabata z Hohenemsu a těšínská knížata v období manýrismu“. Těšínsko 56 (1): 1–13.
Google Scholar

Jež Radim. 2015. Poslední těšínšti Piastovci. Knížecí rod v období renesance, manyrísmu a raného baroka. Brno: Masarykiana Brunensis Universitas.
Google Scholar

Jež Radim. 2018. „Vybavení knížecí rezidence a životní styl posledních těšínských Piastovců ve světle pozůstalosti Alžběty Lukrécie z roku 1653“. Cieszyńskie Studia Muzealne. Těšínský Muzejní Sborník 6: 131–158.
Google Scholar

Kamuntavičienė Vaida. 2010. „Alvito dekanato parapijos XVII a. antroje pusėje”. Lietuvių katalikų mokslo akademijos metraštis 33: 11–36.
Google Scholar

Kiedos Józef. 2009. „Porządek Kościelny Księżnej Katarzyny Sidonii (1579–1595) na Śląsku Cieszyńskim”. Bielsko–Żywieckie Studia Teologiczne 10: 179–186.
Google Scholar

Leitsch Walter. 2009. Das Leben am Hof König Sigismunds III. von Polen. Bd. 1. Wien: ÖAW. DOI: https://doi.org/10.1553/0x0018c376
Google Scholar

Lulewicz Henryk. 1987. „Radziwiłłowa z Kettlerów Anna”. Polski Słownik Biograficzny 30: 383–384.
Google Scholar

Plasser Gerhard. 2016. „Steinbock freit Adler? Das Allianzwappen des Jakob Hannibal II. von Hohenems, Vaduz und Galera und der Anna Sidonia, Reichsgräfin von Hohenems, geborene Herzogin von Teschen und Groß-Glogau in Schlesien“. Barockberichte 64: 82–91.
Google Scholar

Riedl Johann. 1864. „Marcus Sitticus, Erzbischof von Salzburg und sein Neffe Jakob Hanibal Graf von Hohenems“. Mitteilungen der Gesellschaft für Salzburger Landeskunde 4: 250–288.
Google Scholar

Streich Brigitte. 2011. Fürstliche Repräsentation und Alltag am Hofe Herzogin Elisabeths von Braunschweig-Lüneburg (Calenberg-Göttingen). In Herzogin Elisabeth von Braunschweig-Lüneburg
Google Scholar

(1510–1558). Herrschaft, Konfession, Kultur (Quellen und Darstellungen zur Geschichte Niedersachsens, 132). Hg. Eva Schlotheuber u. a., 138–166. Hannover: Wehrhahn.
Google Scholar

Šmerda Milan. 2004–2005. „Kněžna Alžběta Lukrecie a protireformace na Těšínsku (1625–1653)“. Těšínsko 47 (4): 1–10; 48 (1): 1–7.
Google Scholar

Winkelbauer Thomas. 1999. Fürst und Fürstendiener. Gundaker von Liechtenstein, ein österreichischer Aristokrat des konfessionellen Zeitalters (Mitteilungen des Instituts für Österreichische Geschichtsforschung Ergbd. 34). Wien und München: Oldenbourg. DOI: https://doi.org/10.7767/boehlau.9783205159896
Google Scholar