Klasyczne modele racjonalizacji cierpienia i zła: Próba teologicznej oceny

Krystian Kałuża

doi:10.25167/sth.930

Opublikowane: 2019-04-29

Tom 36 Nr 1 (2016)

Klasyczne modele racjonalizacji cierpienia i zła

Krystian Kałuża

Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego

Dział: Artykuły z różnych działów teologii, historii i nauk pokrewnych

https://doi.org/10.25167/sth.930

Próba teologicznej oceny

Abstrakt

W artykule podjęto próbę teologicznej oceny klasycznych modeli racjonalizacji cierpienia i zła. Należą do nich: harmonizacja i estetyzacja, ontologiczna depotencjacja, umoralizowanie oraz pedagogizacja zła. Autor dochodzi do wniosku, iż żaden z nich nie daje wystarczającej odpowiedzi na bolesne pytanie: Dlaczego Bóg dopuszcza zło? Niemniej jednak każdy z wymienionych modeli zawiera elementy, które z powodzeniem mogą być wykorzystane we współczesnym dyskursie teodycealnym. Istnienie zła nie jest wystarczającym dowodem na nieistnienie Boga. To, w jaki sposób niewierzący postrzegają zło, jest już określone przez ich niewiarę. I odwrotnie: wierzący postrzegają zło w świetle wiary. Dla chrześcijan ostatnim słowem Boga w obliczu zła i cierpienia jest Jezus Chrystus.

Słowa kluczowe:

zło, cierpienie, racjonalizacja cierpienia i zła, teodycea, wolność

Inne teksty tego samego autora

Krystian Kałuża, Zło, cierpienie i zbawienie , Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego: Tom 38 Nr 2 (2018): Teologia w przestrzeni publicznej

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Kałuża, K. (2019). Klasyczne modele racjonalizacji cierpienia i zła: Próba teologicznej oceny. Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego, 36(1), 57–88. https://doi.org/10.25167/sth.930

Cited by / Share