https://doi.org/10.25167/sth.824
Resocjalizacja w Niemczech poza murami więziennymi, ale także w ich obrębie koncentruje się prawie wyłącznie na aspektach prawnych. Takie ukierunkowanie poczynań resocjalizacyjnych wynika z konkretnej ideologii, nazwanej w tekście
„teorią zaspakajania potrzeb”. Fundamentem tej teorii jest pojęcie człowieka i jego godności jako nieskazitelnej. Oznacza to w praktyce bezkrytyczne podejście do każdego człowieka, także do obarczonego popełnionymi przestępstwami. Szuka się różnych, m.in. socjologicznych wyjaśnień dla popełnionych czynów przestępczych, relatywizujących winę osobistą, uznając zarazem, że przestępcę należy postrzegać wyłącznie jako człowieka z potrzebami, które należy zaspokoić, a jeśli trzeba, także przy użyciu wszelkich środków prawnych. Wychodzi się z założenia, że opieka nad przestępcą w formie zarówno umożliwienia mu pozyskania środków materialnych, jak i dostępu do pracy, wykształcenia i ułatwienia mu
pozbycia się długów itd., jest właściwą i ekskluzywną drogą do zapobieżenia dalszym przestępstwom. Teoria ta nie dopuszcza innych wniosków w postaci osobistej winy wynikającej z wad, które z kolei powstały wskutek niedojrzałości psychicznej. W konsekwencji wyklucza się pracę nad charakterem, który nie potrafił się w przewidzianym na to czasie rozwinąć i pozostał karłowatym, na poziomie małego dziecka. Takie ograniczone postrzeganie człowieka jest sprzeczne z etyką chrześcijańska, której historia zna konieczność pracy nad charakterem, celem której jest nabycie cnót. Ograniczone postrzeganie człowieka prowadzi do nieskuteczności klasycznej resocjalizacji. Nieskuteczność implikuje konieczność zmiany paradygmatu. Autor wylicza szereg cech niedorozwiniętego charakteru, które stwierdza się u późniejszych przestępców. Koncentrując uwagę na niedojrzałości jako przyczynie nie tylko przestępstw, ale i porażek w życiu, które czynią niedojrzałych niesamodzielnymi, uzależnionymi ludźmi, kładzie podwaliny pod nową alternatywną teorię resocjalizacyjną – „teorię wtórnego dojrzewania”. Artykuł kończy opisem czterech metod istotnych dla wdrożenia tej teorii w życie.
Deutsch
Français (France)
Italiano
English
Język Polski
