Tożsamość płci od poczęcia – spojrzenie genetyka

Alina T. Midro

Wydział Lekarski, Zakład Genetyki Klinicznej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku

Abstract

Kobiecość i męskość przynależna ludzkiej tożsamości jest determinowana genetycznie od początku istnienia indywidualnej istoty ludzkiej. W chwili poczęcia, po wniknięciu plemnika do komórki jajowej jest wprowadzony zróżnicowany materiał genetyczny wraz z odpowiednim oprogramowaniem epigenetycznym charakterystycznym dla danej płci. Wtedy zostaje zapoczątkowany proces zmian molekularnych, które różnicują płeć komórek, a tym samym całego organizmu osoby ludzkiej. W kształtowaniu cech żeńskich lub męskich organizmu człowieka oraz form jego zachowania biorą udział różne geny i ich regulatory ujawniające swoją aktywność w zależności od wieku rozwojowego organizmu i funkcji poszczególnych tkanek i organów, tworząc powiązany system określany mianem seksomu. Do jego elementów działania w sieci powiązań należą też mechanizmy regulacyjne oprogramowania genomu zwane epigenomem reagującym również na wpływy środowiskowe. Z tego względu dymorfizm płciowy człowieka uwarunkowany genetycznie i epigenetycznie stanowi naturalną drogę rozwoju społecznego człowieka i jego rozwoju kulturowego.