https://doi.org/10.25167/ls.4613
Ksiądz Brunon Schmidt urodził się w Poznaniu w 1895 r. (w zaborze pruskim). Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze gnieźnieńskiej w 1921 r. Od 1934 r. był proboszczem w Łabiszynie. W latach 1934 i 1936 wydawał napisane przez siebie modlitewniki, które zawierały Litanię do Najświętszego Serca Jezusowego oraz Obrzędy Mszy w języku polskim i łacińskim. Interesował się liturgią i śpiewem kościelnym. Skomponował „Łatwą mszę polską w stylu choralnym” pod pseudonimem „Brunon Poznańczyk”. Jej drukowana wersja została wydana prawdopodobnie w 1936 lub 1937 roku i została pozytywnie oceniona przez wybitnego kompozytora Feliksa Nowowiejskiego. Ksiądz Schmidt starał się zachować w tej kompozycji cechy chorału gregoriańskiego, takie jak lekkość, swobodna rytmika, duchowość, spokój, płynna kantylena głosów męskich. Msza ks. Schmidta podzielona jest na pięć części: Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus i Benedictus(tworzące całość), Agnus Dei. Analizując melodykę tej kompozycji można zauważyć, że niektóre tematy melodyczne przejął ks. Schmidt z pogregoriańskiej mszy VIII „De Angelis”.
Sądząc po tej kompozycji, ks. Brunon Schmidt wydaje się być znakomitym muzykiem, liturgistą i teologiem. Jego „Łatwa msza polska w stylu choralnym” nawiązująca do tradycji chorału gregoriańskiego jest jednocześnie pionierskim dziełem okresu posoborowego, którego celem było zaangażowanie w liturgię większej liczby wykonawców i wszystkich wiernych. W latach 60-tych XX w. kompozycję tę rozsławił w archidiecezji gnieźnieńskiej ks. Władysław Zientarski. Mimo upływu czasu trzy części mszy: Kyrie, Sanctus i Agnus Dei są chętnie wykonywane w wielu kościołach na terenie dawnej i obecnej archidiecezji gnieźnieńskiej.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
English
Język Polski
Русский
Français (France)
Italiano
Deutsch
Español (España)
