Pubblicato il: 2018-10-31

O notacjach muzycznych w antyfonarzu tynieckim

Irina Chachulska
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Sezione: Muzyka w liturgii
DOI https://doi.org/10.25167/LitS/24(2018)1/199-228

Abstract

Antyfonarz opata Mścisława (Pl-Wn 12720 V) sprzed 1409 roku, będący jedną z najstarszych zachowanych ksiąg tynieckich, dokumentuje nie tylko swą własną historię, ale i historię piśmiennictwa skryptorium tynieckiego od przełomu XIV/XV w. aż do końca XVI w. Kodeks jest świadectwem zarówno jednej z wówczas używanych notacji muzycznych w skryptorium tynieckim, jak i ewolucji pisma muzycznego w tymże skryptorium, zawierając poza zasadniczą notacją kwadratową, różne formy notacyjne – zarówno w warstwie pierwotnej (oryginalnej) jak i późniejszej (fragmenty palimpsestowe, wpisy na marginesach, dodane karty) – kształtujące się w tym skryptorium na przestrzeni wielu lat. W skryptorium tym najpierw można śledzić przemiany form neumatycznych prowadzące ku notacji kwadratowej, a w momencie jej pełnego ukształtowania się powrót do neum gotyckich. W niniejszym studium przedstawiono wszystkie formy zapisu muzycznego obecne w tej księdze.

Regole di citazione

Chachulska, I. . (2018). O notacjach muzycznych w antyfonarzu tynieckim. Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars, 51(1), 199–228. https://doi.org/10.25167/LitS/24(2018)1/199-228

##plugins.themes.libcom.share##


##plugins.themes.libcom.BOCookieBarText##