Zespół obrazów w dawnym dominikańskim sanktuarium św. Zofii w Zofiborze
Abstract
W roku 1710 Jan Domaszewski funduje w swojej wsi Domaszewice drewniany kościół. W latach 1721-1722 Franciszek i Zofia Nowosielscy wznoszą i uposażają dla dominikanów drewniany klasztor. Od tego też czasu część wsi należąca do dominikanów nosi nazwę Zofibór. Dominikanie prowadzili w Zofiborze misje ludowe i zajmowali się prowadzeniem przyklasztornego folwarku. Obecny drewniany kościół został wybudowany po pożarze poprzedniego w 1854 wieku. W 1864 zakon dominikanów uległ kasacie. Dopiero w 1914 roku utworzona została przy kościele św. Zofii parafia. Przez lata zatarła się pamięć o zofiborskich dominikanach. Pamiątką po nich są zachowane we wnętrzu kościoła podominikańskie barokowe wizerunki świętych dominikańskich Dominika i Wincentego Ferreusza, namalowany przez Stanisława Szczerbica obraz Matki Boskiej w typie Eleusa (1628) oraz obraz patronki sanktuarium św. Zofii.
