Opublikowane: 2021-06-07

Prekluzja dowodowa w postępowaniu przed sądem II instancji

Adrianna Wączek
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dział: Articles
DOI https://doi.org/10.25167/osap.3703

Abstrakt

Problematyka prekluzji dowodowej w instancji odwoławczej wiąże się z zaprezentowaniem przedmiotowego zagadnienia w kontekście art. 427 § 3 k.p.k. w zw. z art. 452 k.p.k. Łączna interpretacja wskazanych przepisów pozwala wyprowadzić wnioski co do faktycznego zakresu obowiązywania prekluzji dowodowej w postępowaniu przed sądem II instancji i jego wpływu na model postępowania odwoławczego. Dokonując wykładni art. 427 § 3 k.p.k. wskazać należy, iż zawiera on w swej treści sformułowania normatywne wymagające doprecyzowania od strony teoretyczno – praktycznej. Znaczenie „nowych” faktów lub dowodów w ujęciu tego przepisu należy dookreślić w oparciu o reguły interpretacyjne wynikające z art. 452 k.p.k. W obliczu łącznej wykładni przepisów można wyprowadzić wniosek, iż kryterium „nowości” nie spełnienia dowód, co do którego istniała możliwość zgłoszenia go przed sądem I instancji, co w drodze analogii, ma zastosowanie również do „nowych faktów”. Powyższe wnioski wymagają doprecyzowania, od strony pozytywnej w zakresie prekluzji w przytaczaniu nowych faktów lub dowodów, o treść art. 452 § 3 k.p.k., który wprowadza ograniczenia względem jednej z podstaw oddalenia wniosków dowodowych w postępowaniu odwoławczym.

Słowa kluczowe:

prekluzja dowodowa, dowód, fakt, postępowanie odwoławcze

Pobierz pliki

Zasady cytowania

Wączek, A. (2021). Prekluzja dowodowa w postępowaniu przed sądem II instancji. Opolskie Studia Administracyjno-Prawne, 19(1), 95–111. https://doi.org/10.25167/osap.3703

Cited by / Share

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.