Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 2019 r., IV KK 484/17

Marta Kubica

Abstrakt

W glosie przedstawiono problematykę nadzoru prokuratora nad postępowaniem przygotowawczym, prowadzonym przez finansowy organ postępowania przygotowawczego, a także omówiono skutki procesowe objęcia przez prokuratora nadzoru nad takim postępowaniem. Autor wyraża zapatrywanie, iż czynność procesowa prokuratora, wyrażająca się w dalszym przedłużeniu dochodzenia, prowadzonego przez finansowy organ postępowania przygotowawczego, na okres ponad 6 miesięcy, nie jest decyzją o charakterze wpadkowym i nie można jej uznać za czynność techniczną. Czynność ta ma charakter czynności nadzorczej. Konsekwencją przyjęcia, że przedłużenie przez prokuratora, na podstawie art. 153 § 1 zd. 3 k.k.s., na okres ponad 6 miesięcy, dochodzenia w sprawie o przestępstwo skarbowe, prowadzonego przez finansowy organ postępowania przygotowawczego, oznacza objęcie przez prokuratora nadzorem tego dochodzenia, jest zastosowanie przepisu art. 155 § 1 i 2 k.k.s. dla sporządzenia i wniesienia aktu oskarżenia do sądu. W stanie prawnym, obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r., finansowy organ postępowania przygotowawczego, który prowadził śledztwo, a także dochodzenie objęte nadzorem prokuratora sporządza akt oskarżenia, z uwzględnieniem przy tym jego warunków formalnych, określonych w treści art. 119 k.p.k., art. 332 k.p.k., art. 333 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s., a następnie przekazuje prokuratorowi, który zatwierdza akt oskarżenia i wnosi go do sądu. Wniesienie aktu oskarżenia do sądu przez Urząd Celny, w sytuacji gdy dochodzenie było objęte nadzorem prokuratorskim, bez jego zatwierdzenia przez prokuratora, należy uznać za dokonaną przez organ nieuprawniony, co stanowi negatywną przesłankę procesową w postaci braku skargi uprawnionego oskarżyciela (art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k.).