Biblejskie obrazy v apokrifičeskoj literature (na primere apokrifa „Hoždenie Agapiâ v raj”)
Svetlana N. Vorobʹeva
Тверской государственный технический университетhttps://orcid.org/0000-0003-0980-8893
Larisa V. Selezneva
Российский государственный социальный университетhttps://orcid.org/0000-0002-8546-6496
Abstrakt
The authors analyze the biblical images that are used in the Apocrypha The Journey of Agapius to Paradise. Apocrypha is a genre that is, as it were, on the periphery of religious discourse. This is due to the fact that they do not perform the actual liturgical functions, and, despite their religious content, belong to non-canonical works that the Church does not recognize as Sacred. Therefore, the Apocrypha is not included in the register and is not considered a rule of faith and piety for believers, like the texts of the Old and New Testaments. The authors use an allegorical way of interpreting the text. It allows revealing the symbolic meaning of the biblical images in the Apocrypha. Biblical images are an important component of religious discourse. Religious values, values of faith are transmitted through them in a direct or veiled form. The main idea of the gospel transmitted through the imagery and specific language-understanding life’s journey as the path to the Kingdom of heaven, which lies over either the monastery or through the desert, through many feats of restraint of the flesh. This formed the idea of asceticism as a form of rejection of earthly reality with its orders, temptations and delusions. The architectonics of the work is formed by the chronotope of the road. On the road the paths of different characters cross. The motive of the meeting plays a leading role in religious discourse. The Apocrypha The Journey of Agapius to Paradise is based on the seven meetings of Agapius, which are the organizational centers of the main events. The motive of the meeting intersects with the motive of the Epiphany in different guises: during the journey Agapius encounters on his way an eagle, a child, 12 Apostles, the Lord, prophet Elijah. Due to these images, the metaphorization of the way-road is filled with a new meaning (“the road to God”, “the road to Paradise”, “the path of spiritual transformation”) and its chronotopic value is expanded.
Słowa kluczowe:
Apocrypha, allegory, biblical image, discourse, symbol, God, chronotopeBibliografia
Apokrify Drevney Rusi: Teksty i issledovaniya, 1997, Moskva, URL: http://lit.lib.ru/img/i/irhin_w_j/biblioteka/apokrify.htm.
Google Scholar
Bakhtin M., 1986, Formy vremeni i khronotopa v romane. Ocherki po istoricheskoy poetike. – Literaturno-kriticheskiye stat’i, sost. S. Bocharov i V. Kozhinov, Moskva, s. 234–407.
DOI: https://doi.org/10.1126/science.234.4775.407
Google Scholar
Bibliya: Knigi Svyashchennogo Pisaniya Vetkhogo i Novogo Zaveta, 2007, Moskva.
Google Scholar
Damaskin I., sv., Tochnoye izlozheniye pravoslavnoy very. Kniga 4, URL: http://www. biblioteka3.ru/biblioteka/ioann_damask/kniga_4/txt01.html.
Google Scholar
Davydenkov O., prot., 2011, Katеkhizis: Vvedeniye v dogmaticheskoye bogosloviye: kurs lektsiy, Moskva.
Google Scholar
Demichev A., 2006, Diskursy smerti. Vvedeniye v filosofskuyu tanatologiyu, Sankt Peterburg.
Google Scholar
Fast G., protoiyerey, 2009, Tolkovaniye na Apokalipsis, Moskva.
Google Scholar
Gnedich P., prot., 2007, Dogmat iskupleniya v russkoy bogoslovskoy nauke (1893–1944), Moskva.
Google Scholar
Gromov M. N., 2001, Ideynyye techeniya drevnerusskoy mysli, Sankt-Peterburg.
Google Scholar
Iyeromonakh Ilarion (Alfeyev), 1996, Tainstvo very. Vvedeniye v pravoslavnoye dogmaticheskoye bogosloviye, Moskva.
Google Scholar
Karasik V. I., 2002, Yazykovoy krug: lichnost’, kontsepty, diskurs, Volgograd.
Google Scholar
Mil’kov V. V., 1997, Apokrifyv Drevney Rusi i ikh ideyno-mirovozzrencheskoye soderzhaniye. – Apokrifyv Drevney Rusi: Teksty i issledovaniya, URL: http://lit. lib.ru/img/i/irhin_w_j/biblioteka/apokrify.htm.
Google Scholar
Serafim (Zvezdinskiy), svyashchennomuchenik, 2014, Khleb nebesnyy. Propovedi o Bozhestvennoy liturgii, Moskva.
Google Scholar
Serbskiy N., sv., 2001, Simvolyi signaly, URL: https://azbyka.ru/otechnik/Nikolaj_Serbskij/simvoly-i-signaly/1.
Google Scholar
Surozhskiy A., mitropolit, 2012, Bozhestvennaya liturgiya, Moskva.
Google Scholar
Rayken L., Uilkhoyt D., 2005, Slovar’ bibleyskikh obrazov, Sankt-Peterburg, URL: https://azbyka.ru/otechnik/Spravochniki/slovar-biblejskih-obrazov/. Rozhdestvenskaya M. V., 2016, Apokrify Drevney Rusi, Moskva.
Google Scholar
Statystyki
Downloads
Licencja
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
