Język współczesnej polskiej polityki

Kazimierz Ożóg

Opublikowane: 2008-12-31

Tom 17 (2008)

Język współczesnej polskiej polityki

Kazimierz Ożóg

Abstrakt

The year 1989 was both in Poland and in many other European countries, which were in the sphere of the Soviet influences, the beginning of revolutionary changes: political, economie, social and cultural ones. They also influenced the Polish language of politics which has changed radically for the last 20 years. An important reason for a variety of styles and registers is the instability of the Polish political scene, the abundance of political parties, constantly forming new parliamentary groups and government coalitions, and the disappearance of the others. In the language of the contemporary politics the lexis is particularly extensive and includes thousands of words referring to the public life of the Poles. The major point of the article is the claim that the language of contemporary politics is getting poorer, loses its elegance and becomes more and more primitive. The author sees the reasons for this pauperization in the trends of contemporary culture. He shows the main features of the phenomenon: a turn towards commonness and informality, an emotionality of expressions, a hermetic vision of the world, an impossibility of a dialogue and an increase in populist attitudes.

Pobierz pliki

pdf

Zasady cytowania

Ożóg, K. (2008). Język współczesnej polskiej polityki. Stylistyka, 17, 161–184. Pobrano z https://czasopisma.uni.opole.pl/index.php/s/article/view/3660

Cited by / Share

Bibliografia

Bajerowa I., 2003, Zarys historii języka polskiego 1939-2000, Warszawa.
Google Scholar

Batko-Tokarz B., 2006, Perswazja w dyskursie sejmowym (wybrane zagadnienia), pracadoktorska, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Google Scholar

Borkowski I., 2003, Świt wolnego słowa. Język propagandy politycznej 1981-1995, Wrocław.
Google Scholar

Bralczyk J., 1999, O używaniu języka w polskiej polityce w latach dziewięćdziesiątych. - Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red., W. Pisarek, Kraków 1999, s. 197-217.
Google Scholar

Bralczyk J., 2003, O języku polskiej polityki lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, Warszawa.
Google Scholar

Bralczyk J., 1990, O języku Wałęsy, „Teksty Drugie”, z. 4, s. 60-81.
Google Scholar

Bralczyk J., 1999, Język polityki w latach dziewięćdziesiątych. - Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red., W. Pisarek, Kraków, s. 198.
Google Scholar

Czyżewski M., 2003, Jazgot polityczny, „Tygodnik Powszechny”, z dn. 19 lipca.
Google Scholar

Czyżewski M., Kowalski S., 1990, Retoryka Wałęsy, „Teksty Drugie”, z. 4, s. 82-92.
Google Scholar

Czyżewski M., Kowalski S., Piotrowski A., 1997, Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego, Kraków.
Google Scholar

van Dijk T.A., Badania nad dyskursem. - Dyskurs jako struktura i proces, red. T. A. van Dijk, Warszawa 2001, s. 9-43.
Google Scholar

Dubisz S., 1992, Język i polityka. Szkice z historii stylu reklamowego, Warszawa.
Google Scholar

Dubisz S., Sękowska E., Porayski-Pomsta J., 2005, Leksykalny kod polityczny we współczesnej komunikacji językowej. - Polska polityka komunikacyjnojęzykowa wobec wyzwań XXI wieku, red., S. Gajda, A. Markowski, J. Porayski-Pomsta, Warszawa, s. 151-165.
Google Scholar

Frankowska M., 1994, Frazeologia i metaforyka w tekstach politycznych lat 1989-1993. — Język polityki a współczesna kultura polityczna, red., J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław, s. 15-20.
Google Scholar

Fras J., 2001, Język polityki. - Najnowsze dzieje języków słowiańskich. Język polski, red., S. Gajda, Opole, s. 318-350.
Google Scholar

Gajda S., Adamiszyn Z., red., 1994, Przemiany współczesnej polszczyzny, Opole.
Google Scholar

Gajda S., red., 2001, Język polski, seria: Najnowsze dzieje języków słowiańskich, Opole.
Google Scholar

Głowiński M., 1990, Nowomowa po polsku, Warszawa.
Google Scholar

Głowiński M., 2006, Pisomowa, czyli o wolnoamerykance językowej, „Polityka” nr 50, dodatek: Niezbędnik Inteligenta.
Google Scholar

Głowiński M., 2006, Dramat języka. Uwagi o mowie publicznej IV RP, „Przegląd Polityczny”, nr 78, 2006.
Google Scholar

Język polityki a współczesna kultura polityczna, 1994, t. 11: Język a kultura, red. J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław.
Google Scholar

Język Polityka Społeczeństwo. Słownik pojęć politycznych i społecznych krajów Europy Środkowej i Wschodniej, 2004, red. S. Dubisz, J. Porayski-Pomsta, E. Sękowska, Warszawa.
Google Scholar

Język Wartości Polityka. Zmiany rozumienia nazw wartości w okresie transformacji ustrojowej w Polsce. Raport z badań empirycznych, 2006, red. J. Bartmiński, Lublin.
Google Scholar

Kamińska-Szmaj I., 2001, Słowa na wolności. Język polityki po 1989 roku, wypowiedzi, dowcip polityczny, słownik inwektyw, Wrocław.
Google Scholar

Kłosińska K., 2003, Elementy retoryki romantycznej i retoryki liberalnej w polskich tekstach politycznych po roku 1989, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego” LIX, s. 125-137.
Google Scholar

Kłosińska K., 2006, „Układ’ lekiem na całe zło. Rozmowa z dr Katarzyną Kłosińską, językoznawcą, „Gazeta Wyborcza”, z dn. 20 listopada.
Google Scholar

Kochan M., 1994, „Przyklejanie etykietekf czyli o negatywnym określaniu przeciwnika. -Jeżyk polityki a współczesna kultura polityczna, red. J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław, s. 85-89.
Google Scholar

Kołodziejek E., 1994, Językowe środki zwalczania przeciwnika, czyli o inwektywach we współczesnych tekstach politycznych. - Język polityki a współczesna kultura polityczna, red. J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław, s. 69-74.
Google Scholar

Laskowska E., 2004, Dyskurs parlamentarny w ujęciu komunikacyjnym, Bydgoszcz.
Google Scholar

Matkowski M., 2006, Sport a język współczesnego dyskursu publicznego, rozprawa doktorska, Uniwersytet Opolski.
Google Scholar

Matuszczyk B., 2001, Komunikacja, ale jaka? Kilka uwag o języku polskiej polityki (na przykładzie tekstów wicepremiera Leszka Balcerowicza), „Materiały. Konfemecje”, nr 64, Uniwersytet Szczeciński, s. 33-45.
Google Scholar

Mosiołek-Kłosińska K., 1999, Siady polskich przemian po roku 1989 w słownictwie ogólnym. — Polszczyzna w komunikowaniu publicznym, red., W. Gruszczyński, J. Bralczyk, G. Majkowska, Warszawa, s. 37-61.
Google Scholar

Ożóg K ., 2001, Polszczyzna przełomu XXIXXI wieku. Wybrane zagadnienia, Rzeszów.
Google Scholar

Ożóg K., 2004, Język w służbie polityki. Językowy kształt kampanii wyborczych, Rzeszów.
Google Scholar

Ożóg K., 2005, „O roku ów!” — rok 1989 w historii języka polskiego. - Spotkanie. Księga jubileuszowa dla Profesora Aleksandra Wilkonia, red., M. Kita, B. Witosz, Katowice, s. 494-502.
Google Scholar

Ożóg K., 2005, O dyskursie populistycznym w języku polityki III Rzeczpospolitej.-Język trzeciego tysiąclecia, t. III: Tendencje rozwojowe współczesnej polszczyzny, red., G. Szpila, Kraków, s. 225-234.
Google Scholar

Ożóg K., 2004, Polszczyzna przełomu XX i XXI wieku. Wybrane zagadnienia, Rzeszów.
Google Scholar

Pisarek W., red., Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, Kraków 1999.
Google Scholar

Poprawa M., 2005, Polski dyskurs publiczny (na przykładzie debat telewizyjnych polityków), rozprawa doktorska, Uniwersytet Wrocławski.
Google Scholar

Przemiany współczesnej polszczyzny, 1994, red. S. Gajda, Z. Adamiszyn, Opole.
Google Scholar

Siewierska-Chmaj A., 2006, Język polskiej polityki. Politologiczno-semantyczna analiza expose premierów Polski w latach 1919-2004, Rzeszów.
Google Scholar

Skarżyńska K., 2001, Jak porozumiewają się politycy: język ostrych kategoryzacji; psychologiczne przyczyny i konsekwencje. - Zmiany w publicznych zwyczajach językowych, red., J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa, s. 119-127.
Google Scholar

Walczak B., Co to jest język polityki?. - Język polityki a współczesna kultura polityczna, red., J. Anusiewicz, B. Siciński, Wrocław 1994, s. 15-20.
Google Scholar

Zieliński W., Status etyki w kulturze ponowoczesnej, Toruń 2001.
Google Scholar