Comic and Serious Patterns of Speech in Kipling s Verse

Christie Davies



Eugene Trivizas




Abstrakt

Przedstawiona w artykule analiza wierszy Rudyarda Kiplinga pokazuje zalety użycia dialektyzmów i argotyzmów w poezji. Autorzy polemizują z opiniami krytyków, uznających, że stylizowanie utworów tymi środkami językowymi jest niestosowne i psuje estetyczny wydźwięk poezji Kiplinga. Zadaniem artykułu jest pokazanie, że używając cockneya do wyrażenia najgłębszych uczuć, Kipling nie naśmiewa się z dialektu o niskim statusie społecznym, ale traktuje go z niespotykanym u innych twórców szacunkiem. To, że Kipling był w stanie korzystać z elementów stylizacji zarówno w ten nowy, jak i w tradycyjny — komiczny sposób, świadczy o dużej skali artystycznych możliwości i wielkiej wrażliwości pisarza.



Opublikowane
2002-12-31

Cited By / Share

Davies, C., & Trivizas, E. (2002). Comic and Serious Patterns of Speech in Kipling s Verse. Stylistyka, 11, 157–192. Pobrano z https://czasopisma.uni.opole.pl/index.php/s/article/view/3720

Autorzy

Christie Davies 

Autorzy

Eugene Trivizas 

Statystyki

Downloads



Licencja

1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).

2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.

3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.

4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:

a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,

b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,

c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie  CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).

d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.

5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.

6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.

7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.