Fonostilistika novostnych massmedia
Svetlana F. Baryševa
Sažetak
The main corpus of media speech consists of news bulletins. The subject of analysis at the level of phonetics has arisen due to the growing importance of phonetic standards of speech. They started to be perceived as a sort of norm in Russian literary language and won general recognition. The aim of the research is: 1) to describe the news discourse as a set of phonetic sub-systems; 2) to analyze sub-systems of the first type, that is the speech of the leading journalists from the point of view of the phonetic, segmental norm. 1. In general the news discourse can be characterized as a complex phonetic entity, because it consists of at least three phonetic sub-systems. Media speech consists of two main types: the speech of the presenter and that of the leading journalist or correspondent. The speech of the presenter is a more clear-cut type of media style, because information must be conveyed in an objective and impersonal way. A journalist can feel more free in this aspect, his speech is not subject to very strict rules and it shows style and stylistic properties of phonetic units. In fact, the speech of television journalists can also be sub-divided into two types: the speech in front of the camera and in the background. Besides, in some reports journalists have to act as interpreters of the interviewed heroes who speak in a foreign language. Consequently it can be logically divided according to the type of the conveyed speech: first person narration and interpreting the speech of foreigners. The latter can also show stylistic properties of sounds of speech. pronunciation peculiarities in the media discourse. Secondly, to compare the speech in the leading programs and the speech of correspondents. a) The analysis of both professional groups showed the presence of pronunciation variants as among the vowels, so among the consonants. However, one can claim that informational media speech remains within the genre of the official type. As a matter of fact, the majority of fixed colloquial patterns are spontaneous, are not used to increase the emotional value of meaning and can’t be noticed by the average listener. b) The expected dominance of colloquial phonetic features in the speech of journalists as compared to the speech of presenters has been proven. The colloquial pronunciation variants exist in the speech of both professional groups to a similar degree. This again confirms the expressed above idea about the spontaneous character of the described phonetic phenomena.
2. The aim of the research of the first type sub-system – the leading journalists’ and television journalists’ speech is: firstly, to define the degree of popularity of different
Ključne riječi:
massmedia news, fonostylistics, oral pronunciation variants
##libcom.authors##
Svetlana F. Baryševa##libcom.statistics##
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##submission.license##
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
