Funkcionalʹnostʹ "čužogo prostranstva" v poètike hudožestvennogo proizvedeniâ

Nonna Kopystânskaâ




Sažetak

Der konstruierte in der Kunst fremde Raum hat alle Funktionen des realen Lebensraumes. Er dient als Handlungsort mit bestimmten emotionalen Nuancen, als Hintergrund, als Faktor, der den sozialen Status sowie soziale Wünsche der Menschen bestimmt und auf das Bewusstsein, auf die Geflihle und die Charakterbildung Einfluss hat.

Zeit und Raum in der Kunst sind aber auf der Grundlage der objektiven Realität gebildete subjektive Kategorien. Sie tragen das Abbild der schöpferischen Persönlichkeit. Deswegen geschieht in der Literatur die Bereicherung der Zeit und des Raumes durch rein künstlerische Funktionen.

Der eigene und der fremde Raum spielen eine grosse Rolle im Gestaltensystem des Werkes, in der Sujetskomposition, in der Bildung der philosophischen Ebene, in der gemeinsamen Poetik des Textes, des Untertextes und der Koden des Übertextes, die die Aufgabe haben, den Leser zum Mitautor zu machen, ihn zu Überlegungen über die Lebenswerte und Pseudowerte anzuregen.

Der fremde Raum ist eine der wichtigsten Arsten der Psychologisierung, Individualisierung, Deindividualisierung des Helden, der Typisierung, der Charakteristik (konkreten und symbolischen) eines Landes, einer Epoche, eines Volkes, einer Nation, der allgemeinen Kultur und gleichzeitig der Entfaltung von einem Autor selbst, seiner eigenen Ich-Zersplitterung. Die theoretischen Thesen werden durch Beispiele aus der Weltliteratur des XIX. und XX. Jh. versehen.

 


##plugins.themes.libcom.download##


Objavljeno
2002-12-31

##plugins.themes.libcom.cytowania##

Kopystânskaâ, N. (2002). Funkcionalʹnostʹ "čužogo prostranstva" v poètike hudožestvennogo proizvedeniâ. Stylistyka, 11, 89–100. Retrieved from https://czasopisma.uni.opole.pl/index.php/s/article/view/3715

##libcom.authors##

Nonna Kopystânskaâ 

##libcom.statistics##

##plugins.generic.usageStats.downloads##

##plugins.generic.usageStats.noStats##


##submission.license##

1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).

2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.

3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.

4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:

a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,

b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,

c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie  CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).

d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.

5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.

6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.

7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.