Igrovoe povedenie v kommunikativnom prostranstve goroda
Мargarita Kitajgorodskaâ
Nina Rozanova
Abstrakt
The present paper is concerned with the everyday ‘world of laughter’. In it the communicative, spontaneous nature of everyday humor becomes most evident. The communicative method of research helps to reveal the process of a joke birth and to understand the mechanisms of its creation. Games, jokes, laughter of the contemporary citizen are fleeting and short-lived (as well as the routine of everyday life, which is usually ignored). That is why it is so important to collect facts, as they can be the basis for the revealing and conceptual interpretation of one of the most interesting and vivid forms of the language existence of the person. The study of the ‘laughing world’ of the everyday life and of its linguistic characteristics is one of the aspects of study of Russian culture.
The material for the research was Moscovites’ speech. As a result of the recent overall political and socioeconomic restructuring, urban communication has significantly changed. It is characteristic of the modem Russian megapolis that contacts between strangers are established much more frequently. Among general tendencies in the change of urban communication there is the reinforcement of the dialogical nature of oral urban communication and of its individuality, and the revival of the ‘playing’ carnival element in the life of the city.
Jokes and language games in everyday communication are inseparable from the situation (and often bom of it), they are communicative in their nature. A crucial factor for the realization of the ‘playing’ behavior is the orientation of the communication participants towards the ‘joking’ tone of the discourse, which is closely related to the parameters of space (inside the house/outside the house) and time (holidays/workdays). Further in the paper a variety of situation types, in which the ‘playing’ behavior of the citizens is realized in the most natural ways is realized, is considered. Special attention is paid to the market as a particular sociocultural space, the communicative peculiarities of which help the free manifestation of the ‘playing’ nature. In urban communication a number of situations emerging as reactions to various relevant events in the life of the society can be found in which ‘playing’ behaviour is realized. An example of such situations are meetings: in their communicative nature the features of folk street festivals and carnival can be observed. The liberation of the personal, ‘playing’ nature can be observed not only in the oral but also in the written form of urban communication in. An illustration is the changes of urban nominations. The communicative approach to the analysis of signboards reveals several important features distinguishing them from the nominations of the Soviet times. Among them there is the change in the nature of the role interaction between the sender (the namegiver) and addressee (the citizen), the change of the illocutionary goal of the words on signboards (from notification signs they changed into advertisement signs), as well as the change of their stylistic usage.
Reference
Бахтин M.M., 1990, Творчество Франсуа Раблеинароднаякулътурасредневековъя и Ренессанса, Москва.
Баранов А.Н., 1993, Языковые игры времен перестройки (Феномен политического лозунга), „Русистика” №2.
Береговская Э.М., 2000, Надпись на значке как вид текста, „Филологические науки” №6.
Богатырев П.Г., 1962, Выкрики разносчиков и бродячих ремесленников - знаки рекламы - Симпозиум по структурному изучению знаковых систем. Тезисы докладов, Москва.
БукчинаБ.З., Золотова Г. А., 1968, Слово на вывеске, „Русская речь” № 3, Москва.
Гиляровский В. А., 1980, Москва и москвичи, Минск.
Ермакова О.П., 1999, Типы вербализованной иронии в разных сферах русского языка. - Язык. Культура. Гуманитарное знание: Научное наследи Г.О. Винокура и современность. Москва.
Ермакова О.П., Земская Е.А., Розина Р.И., 1999, Слова, с которыми мы все встречались. Толковый словарь русского общего жаргона, ред. Р.И. Розина, Москва.
Земская Е.А., Китайгородская М.В., Розанова Н.Н., 1983, Языковая игра. - Русская разговорная речь: Фонетика. Морфология. Лексика. Жест.
Иванов. Евг., 1989, Меткое московское слово, Москва.
Китайгородская М.В., Розанова Н.Н., 1995, «Свое» - «чужое» в коммуникативном пространстве митинга, „ Русистика сегодня ” № 1.
Китайгородская М.В., Розанова Н.Н., 1999, Речь москвичей. Коммуникативно-культурологический аспект, Москва.
Лихачев Д.С., 1987, Смех в Древней Руси. - Избранные работы в 3-х тт., т. 2. Ленинград.
Морозова М.Н., 1973, Названия культурно-бытовых учреждений, „Русская речь” №6, Москва.
Развлекательная культура России XVIII - XIX веков. Очерки истории и теории, 2000, ред. Е.В. Дуков, Санкт-Петербург.
Санников В.3., 1999, Русский язык в зеркале языковой игры, Москва.
Чукоккала. Рукописный альманах Корнея Чуковского, 1979, Москва.
Lindenfeld J., 1982, Etudes des pratiques discursives sur les marches urbains. — Modèles liguistique. T. IV, fase. 1, Lille.
Świat humoru, 2000, red. S Gajda i D. Brzozowska, Opole.
##libcom.authors##
Мargarita Kitajgorodskaâ##libcom.authors##
Nina Rozanova##libcom.statistics##
Stažení
Licence
Copyright (c) 2001 Stylistyka
Tato práce je licencována pod Mezinárodní licencí Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0.
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
