Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób można badać relacje między płcią nadawcy a kształtem wypowiedzi, jakie podobieństwa bądź rozbieżności ujawniają są w przedstawianych fragmentach męskiego i kobiecego świata oraz w jakim stopniu otrzymany obraz przystaje do zachowań językowych stereotypowo wiązanych z płcią. Przed[1]miotem analizy są dwa teksty, tzw. świadectwa [nawrócenia]. Jako metodę zastosowano krytyczną analizę dyskursu uzupełnioną, proponowanym przez kognitywistów, profilowaniem. Główne, poddane wersyfikacji, tezy o różnicach w dyskursie żeńskim i męskim do[1]tyczą zakresu tematycznego, stopnia subiektywizacji tekstu, jego nasycenia emocjonalizmami oraz odzwierciedlającej się w wypowiedziach biernej lub czynnej postawy nadawcy wobec życia.
Download files
Citation rules