Gatunkowa polimorficzność języka w wyrokach sądów
Joanna Kowalczyk
Sažetak
This article is devoted to linguistic ways of conceptualizing fragments of reality, which are subject to description in the texts of jurisdictional documents. The author answers the question whether the verbal form of expression corresponds to the convention of the official document. Based on the results of the research, the author identifies the causes, objectives and effects of using selected categories of speech.
The research method used was a pragmatic analysis. The textual samples were analyzed using the functional concept. The result of the research is the thesis that the language of court judgments is a combination of the three: legal language, jurisprudence language and doctrinal language. It was also a source of a communicational poly- morphism. The analysis showed that the style of speech in this case was determined on the one hand by the legislative acts, on the other – by the general and individual pragmatics of the court process.
Ključne riječi:
genre, judgment, legal language, jurisprudence language, doctrinal language##submission.citations##
Dunin-Dudkowska A., 2010, Akt notarialny jako gatunek wypowiedzi, Lublin. Gizbert-Studnicki T., 1986, Język prawny z perspektywy socjolingwistycznej, Kraków.
Google Scholar
Kowalczyk J., 2015, Rozstrzygnięcie sądowe jako gatunek tekstu funkcjonalnego na gruncie prawa polskiego i rosyjskiego, „Studia Filologiczne”, t. 28, s. 107–122.
Google Scholar
Kowalczyk J., 2017, Prigovor kak funkcional'nyj žanr administrativnoj kommunikacii, „Respectus Philologicus”, nr 31 (36), s. 82–91.
Google Scholar
Malinowska E., 2001, Wypowiedzi administracyjne – struktura i pragmatyka, Opole.
Google Scholar
Malinowska E., 2006, Współczesny list urzędowy. – Język w urzędach i w sądach, red. M.T. Lizis, Kraków, s. 9–17.
Google Scholar
Malinowski A., 2006, Polski język prawny. Wybrane zagadnienia, Warszawa.
Google Scholar
Marczyk K., 2004, Formalizacja języka prawniczego praktyki orzeczniczej (na przykładzie tekstu wyroku wraz z uzasadnieniem). – Język, prawo, społeczeństwo, red. E. Malinowska, Opole s. 157–166.
Google Scholar
Rzeszutko M., 2003, Rozprawa sądowa w świetle lingwistyki tekstu, Lublin.
Google Scholar
Tokarczyk R., 2014, Paradygmatyczne ujęcie koncepcyjnych i ustrojowych aspektów demokratycznego państwa prawa. – Demokratyczne państwo prawa: Zagadnienia wybrane, red. M. Aleksandrowicz, A. Jamróz, L. Jamróz, Białystok s. 127–162.
Google Scholar
Wojtak M., 2004, W kręgu stylistycznych paradoksów – uwagi o stylu tekstów użytkowych, "Stile”, t. 3, s. 85–96.
Google Scholar
Wróblewski B., 1948, Język prawny i prawniczy, Kraków.
Google Scholar
Zdunkiewicz-Jedynak D., 2013, Wykłady ze stylistyki, Warszawa.
Google Scholar
Zirk-Sadowski M., 2011, Wprowadzenie do filozofii prawa, Warszawa.
Google Scholar
##libcom.authors##
Joanna Kowalczyk##libcom.statistics##
##plugins.generic.usageStats.downloads##
##submission.license##
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
