Menażeria osobowości i kakofonia głosów warszawskiej ulicy w prozie Sylwii Chutnik i Krzysztofa Vargi
Anna Tryksza
Abstrakt
The analysis covered interesting, in terms of kind, fiction, language, and above all narration, prose texts of Sylvia Chutnik and the last novel by Krzysztof Varga. The winner of the “Polityka Passport” combines the high with the low – what is full of acute seriousness and authenticity with what is gaudy, vulgar, cheap and sensational. From the collision of contradictions arise portraits of women, people of Warsaw streets, daily and festive situations, sketched with humor and seriousness, distance and irony. Whereas “Massacre” by Varga in a satirically-ironic form, feature as to its spirit and marked with distance, diagnoses contemporary Polish afflictions focused as in a lens in the Warsaw area. The main context are poetic issues of the literary work, which is why the centre of gravity was placed on the most interesting, in the case of these novels, way of telling the story and presenting the main characters. It is clearly visible, on the one hand, that they are rooted in traditional storytelling techniques, mainly Bakhtin’s dialogism, but on the other hand, the novels, within the meaning of the author, set new trails, new possibilities of organising the narrator’s and characters’ utterances. Technical measures, involving the combination of “voices”, their partial merger, mutual influence and other trans- formations result, paradoxically, in a breakup. The predominant effect, resulting from the application of these measures, related to the use of “someone else’s speech”, is even greater stratification of consciousness and languages, their atomisation and separation, without the possibility of participating in the real, not illusory dialogue. In effect, an image is created of a socio-linguistic magma with separated, although apparently linked consciousnesses – a cacophony of voices.
Słowa kluczowe:
alcohol, market place, dialogue, dialogism, storyline, humour, hybrid, irony, woman, comedy, references, narration, pop culture, WarsawBibliografia
Bachtin M., 1982, Problemy literatury i estetyki, Warszawa.
Google Scholar
Eliade M., 1974, Sacrum, mit, historia. Wybór esejów. Sacrum, mit, historia. Wybór esejów, wyb. M. Czerwiński, Warszawa.
Google Scholar
Głowiński M., 1998, Dzieło wobec odbiorcy. – Szkice z komunikacji literackiej, red. R. Nycz, Kraków.
Google Scholar
Jakubowska-Cichoń J., 2010, Mowa przytaczana w narracjach Marguerite Duras, Kraków.
Google Scholar
Kowalski P., 2004, Popkultura i humaniści. Daleki od kompletności remanent spraw, poglądów i mistyfikacji, Kraków.
Google Scholar
Marczak E., 2013, Między słowami. Narratorskie komentarze do mowy postaci w „Le Rouge et le Noir Stendhala”, Kraków.
Google Scholar
Mizerkiewicz T., 2004, W stronę mowy pozornie niezależnej, czyli o dialogu w polskiej prozie współczesnej, „Przestrzenie Teorii”, nr 3–4, s. 239–251.
DOI: https://doi.org/10.14746/pt.2004.3.14
Google Scholar
Wieczorkiewicz B., 1971, Warszawskie ballady podwórzowe. Pieśni i piosenki warszawskiej ulicy., oprac. muz. Z. Wiehler, Warszawa.
Google Scholar
Wojtak M., 2008, Analiza gatunków prasowych, Lublin.
Google Scholar
Autorzy
Anna TrykszaStatystyki
Downloads
Licencja
1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).
2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.
3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.
4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:
a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,
b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,
c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).
d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.
5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.
6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.
7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.
