Językoznawca na medialnym polu badawczym

Maria Wojtak




Аннотация

Depicting the feasible actions of a linguist interested in media research, the autlior presents two dominant research approaches and the problems relaled therewilh. She hypothetically distinguishes the role of a linguist - hegemonie leader and the role of a linguist - sovereign.
The hegemonie approach means a clearly specified research subject, i.e. the media language, a precisely specified scope of analyses and the supremacy of research methods deriving from linguistics.
The linguist - sovereign prefers an open approach, considering the appropriately selected achievements of media studies and related disciplines in his/her analyses and interpretations. He/she characterizes irt his/her own manner the media vision of the world, the stylistic diversification of media messages, media genres, placing the selected issues in a discourse perspective. The dynamics of research shaped in such manner has resulled in proclaiming a new sub-discipline within linguistics referred to as media linguistics.

Ключевые слова:

media, media studies, linguistics, media language, press language, media discourse, journalistic genres

Bartmiński J., Niebrzegowska-Bartmińska S. ,2009, Tekstologia, Warszawa.
  Google Scholar

Furman W., Kaliszewski A., Wolny-Zmorzyński, 2006, Gatunki dziennikarskie. Teoria, praktyka, język, Warszawa.
  Google Scholar

Gajda S.,2000, Media-stylowy tygiel współczesnej polszczyzny.-Język mediów maso­wych, red. J. Bralczyk, K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa.
  Google Scholar

Kaliszewski A.,2006, Gatunki dziennikarskie a język.- K. Wolny-Zmorzyński, A. Ka­liszewski, W. Furman, Gatunki dziennikarskie. Teoria, praktyka, język, Warszawa.
  Google Scholar

Kamińska-Szmaj I.,2001, Słowa na wolności, Wrocław.
  Google Scholar

Kamińska-Szmaj I.,2007, Agresja językowa w życiu publicznym. Leksykon inwektyw politycznych 1918-2000, Wrocław.
  Google Scholar

Kępa-Figura D., Nowak P.,2006,Językowy obraz świata a medialny obraz świata "Zeszyty Prasoznawcze", z.1-2, s.51-62.
  Google Scholar

Kita M.,2008, Medialna kariera błędu językowego.-Błąd językowy w perspektywie komunikacyjnej, red. M. Kita, M. Czempka-Wewióra, M. Sławska, Katowice.
  Google Scholar

Kita M.,2012 а,Razem. Konsiliencja, interdyscyplinarność, trans dyscyplinarność.- Trans dyscyplinarność badań nad komunikacją medialną. Stan wiedzy i postulaty badawcze,t.1, red. M. Kita, M. Sławska, Katowice.
  Google Scholar

Kita M., 2012 b, Czy istnieje medialna odmiana językowa?- Trans dyscyplinarność ba­dań nad komunikacją medialną. Stan wiedzy i postulaty badawcze, t.1, red. M. Kita, M. Ślawska, Katowice.
  Google Scholar

Kita M., 2013 а, Dyskurs prasowy.— Przewodnik po stylistyce polskiej. Style współczes­nej polszczyzny, red. E. Malinowska, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków.
  Google Scholar

Kita M.,2013 b, Dyskurs radiowy.- Przewodnik po stylistyce polskiej. Style współczes­nej polszczyzny, red. E. Malinowska, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków.
  Google Scholar

Kołodziej J., 2006, Mediatyzacja (rzeczywistości społecznej).-Słownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek, Kraków.
  Google Scholar

Krzyżanowski P., Nowak P.(red.),2004, Manipulacja w języku, Lublin.
  Google Scholar

Kudra B., 2008, O języku w mediach — uwagi ogólne.- Wypowiedź dziennikarska. Teo­ria i praktyka, red. B. Bogołębska, A. Kudra, Łódź.
  Google Scholar

Kukieła E.,2010, O kulturze wypowiedzi w mediach.- O mediach i komunikowaniu. Skrypt dla studentów dziennikarstwa i komunikacji społecznej, red. E. Pleszkun-Olejniczkowa, J. Bachura, M. Worsowicz, Łódź.
  Google Scholar

Lizisowa M. T., 2009, Style funkcjonalne w dziennikarstwie prasowym, Kielce.
  Google Scholar

Loewe I., 2008, Polska genologia lingwistyczna. Rekonesans, "Tekst i Dyskurs- Text und Diskurs", z.1, s.25-35.
  Google Scholar

Loewe I., 2013, Dyskurs telewizyjny.-Przewodnik po stylistyce polskiej. Style współ­czesnej polszczyzny, red. E. Malinowska, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków.
  Google Scholar

Majkowska G., 2000, O języku mediów.— Dziennikarstwo i świat mediów, red. Z. Bauer, E. Chudziński, Kraków.
  Google Scholar

Majkowska G., 2007, Język mediów w perspektywie aksjologicznej.- Język polski jako narzędzie komunikacji we współczesnym świecie, red. J. Mazur, M. Rzeszutko-Iwan, Lublin.
  Google Scholar

Markowski A., 2006, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, War­szawa.
  Google Scholar

Mich W., 2007, Badania komunikologiczne w Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej.— Studia nad mediami i komunikowaniem masowym. Prawo. Język. Tekst, red. J. Fras, Toruń.
  Google Scholar

Mrozowski M., 2000, Media masowe. Władza, rozrywka, biznes. Warszawa.
  Google Scholar

Nowak P., Tokarski R., 2007, Medialna wizja świata a kreatywność językowa.— Kreo­wanie światów w języku mediów, red. P. Nowak, R. Tokarski, Lublin.
  Google Scholar

Ostaszewska D., 2008, Genologia lingwistyczna jako subdyscyplina współczesnego językoznawstwa.- Polska genologia lingwistyczna, red. D. Ostaszewska, R. Cudak, Katowice.
  Google Scholar

Ożóg K.,2009, Boskie usta, kultowe dialogi-wpływ mediów na wzorce językowe.— Kształtowanie się wzorów i wzorców językowych, red. A. Piotrowicz, K. Skibski, M. Szczyszek, Poznań.
  Google Scholar

Piechota M., Stachyra G., Nowak P.,2012, Rozrywka w mediach. Wybrane zagadnie­nia, Lublin.
  Google Scholar

Pisarek W., 1978, Słownik języka niby-polskiego, czyli błędy językowe w prasie, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk.
  Google Scholar

Pisarek W.(red.),2006, Słownik terminologii medialnej, Kraków.
  Google Scholar

Pisarek W.,2007, O mediach i języku, Kraków.
  Google Scholar

Ptaszek G.,2007, Talkshow. Szczerość na ekranie ?, Warszawa.
  Google Scholar

Rutkowski M.,2007, Nazwy własne i ich denotacje w rzeczywistości medialnej.— Kreo­wanie światów w języku mediów, red. P. Nowak, R. Tokarski, Lublin.
  Google Scholar

Skarżyńska M., 2008 a, Język prawników w służbie reportażu telewizyjnego.- Najnow­sze słownictwo a współczesne media elektroniczne, red. R. Pawelec, M. Krysińska, Warszawa.
  Google Scholar

Skarżyńska M., 2008 b, Słowo pisane a/i słowo mówione. Ikoniczność przekazu telewi­zyjnego.- Najnowsze słownictwo a współczesne media elektroniczne, red.R. Pawe­lec, M. Krysińska, Warszawa.
  Google Scholar

Skowronek B., 2013, Mediolingwistyka. Wprowadzenie, Kraków.
  Google Scholar

Skowronek K., Rutkowski M., 2004, Media i nazwy. Z zagadnień onomastyki medial­nej, Kraków.
  Google Scholar

Witosz B., 2005, Genologia lingwistyczna. Zarys problematyki, Katowice.
  Google Scholar

Wojtak M., 2004, Gatunki prasowe, Lublin.
  Google Scholar

Wojtak M., 2008, Analiza gatunków prasowych. Podręcznik dla studentów dziennikar­stwa i kierunków pokrewnych, Lublin.
  Google Scholar

Wojtak M., 2010, Głosy z teraźniejszości. O języku współczesnej polskiej prasy, Lublin.
  Google Scholar

Wolny-Zmorzyński K., Kozieł A., 2013, Genologia dziennikarska, "Studia Medioznawcze", nr 3, s.23-34.
  Google Scholar

Zbróg P., 2007, Najczęstsze przykłady naruszania normy językowej w prasie.- Język polski XXI wieku: analizy, oceny, perspektywy, red. G. Szpila, Kraków.
  Google Scholar

Żydek-Bednarczuk U., 2013 a, Dyskurs medialny.- Przewodnik po stylistyce polskiej. Style współczesnej polszczyzny, red. E. Malinowska, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków.
  Google Scholar

Żydek-Bednarczuk U., 2013 b, Dyskurs internetowy.- Przewodnik po stylistyce polskiej. Style współczesnej polszczyzny, red. E. Malinowska, J. Nocoń, U. Żydek-Bednarczuk, Kraków.
  Google Scholar


Опубликован
2019-12-30

##plugins.themes.libcom.cytowania##

Wojtak, M. (2019). Językoznawca na medialnym polu badawczym. Stylistyka, 23, 163–178. извлечено от https://czasopisma.uni.opole.pl/index.php/s/article/view/1776

Authors

Maria Wojtak 

Statistics

Скачивания

Данные скачивания пока недоступны.


Лицензия

1. Prawa autorskie majątkowe do opublikowanych utworów ma Uniwersytet Opolski (do utworu zbiorowego) oraz Autorzy (do poszczególnych części utworu zbiorowego mających samodzielne znaczenie).

2. W czasopiśmie naukowym „Stylistyka” publikowane mogą być jedynie utwory wcześniej nie rozpowszechnione.

3. Uniwersytet Opolski nie ogranicza możliwości dalszego rozpowszechnienia przez Autora jego utworu pod warunkiem wskazania czasopisma naukowego „Stylistyka” jako pierwotnego miejsca publikacji oraz zgody Wydawnictwa UO.

4. Zgoda na publikację utworu w czasopiśmie naukowym „Stylistyka” jest równoznaczna z udzieleniem przez Autora Uniwersytetowi Opolskiemu licencji niewyłącznej, obejmującej prawo do korzystania z utworu bez ograniczeń terytorialnych oraz czasowych na następujących polach eksploatacji:

a) w zakresie utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie określoną techniką dowolnej ilości egzemplarzy utworu w całości lub w części, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, wprowadzenie utworu do pamięci komputera i sieci informatycznych,

b) w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału lub egzemplarzy,

c) w zakresie rozpowszechnienia utworu w sposób inny niż określonych w pkt 2 – udostępnienie utworu lub jego streszczenia w Internecie przez umożliwienie odbiorcom dostępu do utworu on-line lub umożliwienie ściągnięcia utworu do własnego urządzenia pozwalającego na zapoznawanie się z utworem, zamieszczenie utworu w bazach elektronicznych zajmujących się rozpowszechnianiem utworów naukowych, w tym w szczególności w bazie  CEEOL (Central and Eastern Online Libray) oraz streszczenia w języku angielskim w bazie CEJSH (The Central Europaen Journal of Social Scienes and Humanites).

d) w zakresie tworzenia i rozpowszechniania dzieł zależnych zrealizowanych przy wykorzystaniu utworu – korzystanie z nich na polach eksploatacji określonych w pkt 1–3.

5. Z tytułu udzielenia licencji do utworu Autorowi nie należy się wynagrodzenie.

6. Autor wyraża zgodę na udzielenie przez Uniwersytet dalszego zezwolenia na korzystanie z utworu (sublicencja) na polach eksploatacji wymienionych w par. 2 ust. 4.

7. Autor wyraża zgodę na upublicznienie, w związku z rozpowszechnieniem utworu, swoich danych osobowych, to jest imienia i nazwiska, afiliacji oraz adresu e-mail.